Naprawy gwarancyjne a podatek VAT

Przeczytaj także: Gmina nie zapłaci VAT od opłat za dworzec autobusowy

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

W zapytaniu wskazano, że spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży maszyn i urządzeń rolniczych. W związku z tym podpisała ona z dostawcą tych towarów umowę dystrybucyjną na ich sprzedaż. Wynika z niej, że dostawa udziela gwarancji na sprzedane towary spółce, która będzie je odsprzedawała kolejnym klientom. Spółka natomiast będzie udzielać gwarancji ostatecznym klientom w chwili sprzedaży im tych maszyn i urządzeń. W związku z tym dostawca jest gwarantem dla spółki, a spółka dla klientów. Jeżeli towary te, sprzedane klientom, zawierają wady, spółka sama dokonuje odpowiednich napraw gwarancyjnych, a co za tym idzie, nie domaga się od dostawy naprawy tych towarów, a jedynie rekompensaty za wydatki poniesione na te naprawy. Rozliczenie tych wydatków jest dokonywane na podstawie not uznaniowych wystawianych przez dostawcę. Zadano pytanie, czy w myśl przepisów ustawy o VAT rozliczenie takie jest opodatkowane tym podatkiem? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), natomiast przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Stosownie zaś do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego, w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, iż zawarta umowa dystrybucyjna z Dostawcą przewiduje, że Zainteresowany jako gwarant, dokonuje bezpłatnych napraw gwarancyjnych sprzedawanych Towarów. Dostawca, jako gwarant dla Spółki, zwraca poniesione przez Wnioskodawcę koszty napraw gwarancyjnych w formie rekompensaty, dokumentując to notami uznaniowymi. Koszty ewentualnych roszczeń gwarancyjnych uwzględnione są w cenie towarów, których dostawa podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym należy uznać, iż Wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz Dostawcy, bowiem świadczy on usługi gwarancyjne we własnym imieniu (w wyniku podpisanej umowy sprzedaży Towarów – Dostawca jest gwarantem dla Spółki, a Spółka z kolei jest gwarantem dla Klientów), a następnie jedynie odzyskuje, w formie rekompensaty, koszty poniesione na naprawę Towarów.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów