Zwrot podatku podróżnym a 0-proc. stawka VAT

Przeczytaj także: Tax Free: zakupy bez VAT dla kibiców na EURO 2012

Sytuacja wzorcowa…
Art. 129 Ustawy o VAT, który uprawnia sprzedawcę do stawki 0%, ma zastosowanie tylko do zbycia towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu. Jest to zrozumiałe jeżeli spojrzeć na modelowy system zwrotu podatku podróżnym. Zakłada on, że podróżny płaci cenę za nabyte towary, obejmującą także VAT, które następnie są wywożone poza Wspólnotę. Potwierdzenie wywozu podróżny przesyła sprzedawcy, który na tej podstawie zwraca mu kwotę podatku a sam koryguje stawkę od sprzedaży na 0%.

… i pozaustawowa
Przepisy Ustawy o VAT nie uwzględniają jednak sprzedaży towarów z odroczonym terminem płatności, w stosunku do której strony zawarły zastrzeżenie, że po dostarczeniu sprzedawcy dokumentu potwierdzającego wywóz towarów, należna zapłata za towar zostanie pomniejszona o kwotę podatku. W takim przypadku powstaje wątpliwość czy sprzedawca może zastosować stawkę 0%, pomimo posiadania dokumentu wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, skoro w braku poniesienia przez podróżnego ciężaru VAT brak jest podstaw do jego zwrotu. Literalne brzmienie Ustawy o VAT wskazywałoby, że nie.

Co na to Dyrektywa?
Dyrektywa 2006/112/WE zwalnia z podatku VAT zbycie towarów podróżnym. Akt ten wiąże, co do zasady, państwo członkowskie jedynie co do celu, jaki został w nim założony, pozostawiając swobodę w doborze sposobu jego realizacji. W analizowanym przypadku Dyrektywa określa jednak warunki zwolnienia. Wystarczy, że przed końcem trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce sprzedaż podatnik otrzyma dokument potwierdzający wywóz towarów.

Pozwala to na przyjęcie wniosku, że Ustawa o VAT w zakresie, w jakim pozbawia podatnika prawa do opodatkowania dostawy towarów stawką 0%, wywiezionych poza Wspólnotę, z tego względu, że nie można dokonać zwrotu podatku w braku jego zapłaty przez podróżnego, sprzeczna jest z prawem wspólnotowym.

Niezgodność przepisów Ustawy o VAT z prawem wspólnotowym oznacza, że podatnik może powołać się wprost na Dyrektywę 2006/112/WE. Postępowanie takie, w moim przekonaniu, nie może być przy tym skutecznie zakwestionowane przez organy podatkowe. Obowiązkiem organów władzy publicznej w takim przypadku jest bowiem zastosowanie przepisów wspólnotowych na korzyść podatnika (por. wyrok WSA z 11.04.2008 r., sygn. akt: III SA/Wa 263/08).