Świadczenia urlopowe a koszty podatkowe

Przeczytaj także: Świadczenie urlopowe w małej firmie obniża podatek?

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

W zapytaniu podatnik wyjaśnił, że jest pracodawcą zatrudniającym na dzień 01 stycznia 2007 r. 33 pracowników w pełnym wymiarze czasu pracy. W spółce nie działa zakładowa organizacji związkowa i pracownicy nie są objęci układem zbiorowym pracy. Zrezygnowano także z tworzenia ZFŚS, co zostało zapisane w regulaminie wynagradzania po uzgodnieniu z pracownikami wybranymi przez załogę do reprezentowania jej interesów. Na podstawie tego regulaminu podatnik postanowił wypłacić załodze świadczenie urlopowe. W związku z powyższym wystąpiono z zapytaniem, czy będzie ono dla spółki kosztem podatkowym? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Z powyższego przepisu wynika, że wypłacone świadczenia urlopowe są kosztem wyłącznie wtedy, gdy możliwość takich świadczeń przewiduje ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t. j. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.). Stosownie do treści art. 3 ust. 1 powołanej ustawy pracodawca, inny niż pracodawca prowadzący działalność w formach organizacyjno-prawnych jednostek sektora finansów publicznych, zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, powinien utworzyć zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Ustawowy obowiązek tworzenia funduszu może być uchylony (art. 4 ww. ustawy) postanowieniem układu zbiorowego pracy, a u pracodawcy którego pracownicy nie są objęci układem zbiorowym pracy – postanowieniem regulaminu wynagradzania uzgodnionym z zakładowymi organizacjami związkowymi lub z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

Świadczenia urlopowe na podstawie art. 3 ust. 3 ww. ustawy mogą wypłacać pracodawcy spoza sfery budżetowej, zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, jeśli nie utworzyli oni Funduszu.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że na dzień 01.01.2007 r. zatrudnienie wynosiło 33 osoby w przeliczeniu na pełne etaty. Tym samym Spółka nie spełniła warunku do zastosowania art. 3 ust. 3 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Pracodawcy, do których nie ma zastosowania art. 3 ust. 3 ww. ustawy mogą stosownie do art. 4 tej ustawy dowolnie kształtować wysokość odpisu na Fundusz lub zrezygnować z jego tworzenia. Jednakże regulacja art. 4 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie zawiera możliwości wypłaty świadczeń urlopowych przez pracodawców rezygnujących z tworzenia Funduszu.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca zrezygnował z tworzenia Funduszu a podstawą prawną wypłaty świadczenia urlopowego jest Regulamin Wynagradzania (a nie przepisy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych), wydatki poniesione na wypłatę świadczeń urlopowych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów