Renta wyrównawcza wolna od PIT

Przeczytaj także: Alimenty do 700 zł wolne od podatku

Jakie wątpliwości wyjaśniła izba skarbowa?

Podatnik w skierowanym do organu podatkowego zapytaniu poinformował, że na podstawie sądowej ugody z dnia 29.11.1996 r. towarzystwo ubezpieczeniowe wypłaca mu rentę wyrównawczą z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobistych, na skutek wypadku samochodowego, jakiemu uległ podatnik w 1993 roku. Zgodnie z postanowieniami tej ugody, wysokość przyznanej renty wyliczana jest w oparciu o publikacje GUS przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej z ostatniego kwartału, zwiększone wskaźnikiem 1,5 i zmniejszone o otrzymywaną rentę lub emeryturę z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W związku z tym podatnik wystąpił z pytaniem, czy renta taka jest zwolniona z podatku dochodowego oraz czy towarzystwo ubezpieczeń prawidłowo wyliczania wysokości należnej renty wyrównawczej, który jako podstawę jej wyliczenia przyjmuje przeciętne wynagrodzenie brutto pomniejszone o składki na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy. W przedstawionej kwestii izba skarbowa zajęła następujące stanowisko:

„(…) W zaskarżonym postanowieniu Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie stwierdził, że otrzymywana przez Pana renta wyrównawcza korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). W treści złożonego zażalenia nie kwestionuje Pan powyższego stanowiska. Zarzuca Pan natomiast, że organ podatkowy pierwszej instancji nie dokonał interpretacji załączonej do wniosku treści ugody sądowej oraz nie wykazał prawidłowości, stosowanych przez TU, zasad wyliczenia wypłacanej renty wyrównawczej.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że – na mocy art. 15 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – organy podatkowe są zobowiązane przestrzegać z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Właściwość rzeczową organów podatkowych ustala się według przepisów określających zakres ich działania – art. 16 ustawy.

Zgodnie zaś z przepisem art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, naczelnik urzędu skarbowego ma obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowania podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Przepis ten wskazuje zatem, że w trybie art. 14a ustawy organ podatkowy obowiązany jest do należytego i wyczerpującego poinformowania podatnika o okolicznościach prawnych, które na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego mogą mieć wpływ na ustalenie jego praw i obowiązków, ale tylko podatkowych.

Podnoszone natomiast przez Pana wątpliwości co do prawidłowości stosowanych przez TU zasad naliczania przedmiotowego świadczenia nie odnoszą się do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, ale wynikają z przepisów dotyczących działalności ubezpieczeniowej. Zgodnie z przytoczonymi przepisami ustawy Ordynacja podatkowa, organ podatkowy nie jest uprawniony do oceny, czy TU prawidłowo ustala wysokość renty wyrównawczej (biorąc za podstawę jej wyliczenia przeciętne wynagrodzenie brutto pomniejszone o składki na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz zaliczkę na podatek). Technika (sposób) wyliczenia wysokości należnego Panu świadczenia nie wynika bowiem z prawa podatkowego.

Natomiast w zakresie swoich kompetencji organ pierwszej instancji potwierdził, że renta wyrównawcza nie podlega opodatkowaniu. Ponadto z przedstawionego stanu faktycznego oraz załączonych dokumentów wynika, że w analizowanym przypadku samo świadczenie pieniężne w postaci renty wyrównawczej nie zostało opodatkowane – od tego świadczenia nie jest pobierany przez TU podatek. (…)”

Pełną treść postanowienia/decyzji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów