Warunki zwolnienia z podatku u źródła przy wypłacie dywidendy do pośrednika

Przeczytaj także: Status rzeczywistego właściciela nie jest warunkiem do zwolnienia wypłaty dywidendy z opodatkowania

Zwolnienie z poboru WHT lub zastosowanie niższej stawki opodatkowania

Przedsiębiorcy niemający siedziby lub zarządu na terytorium RP, podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów, które osiągają w Polsce. Stosownie do przepisów art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wypłacane takim zagranicznym spółkom dywidendy oraz niektóre inne przychody, np. z odsetek, licencji, podlegają 20% lub 19% stawce opodatkowania.

Zobowiązanymi do poboru tego podatku są przedsiębiorcy, spółki dokonujące wypłat tych przychodów, w chwili ich wypłacania. Jednak na mocy art. 22 ust. 4 w zw. z art. 26 ust. 1, 1c i 1f ustawy o CIT, tzw. podatku u źródła (WHT) mogą nie pobierać lub pobierać w wysokości wynikającej z właściwej umowy ws. unikania podwójnego opodatkowania.

Spółka komandytowa z udziałem zagranicznym w holdingu spółek

W oparciu o ww. przepisy polska spółka komandytowa przy wypłacie dywidendy na rzecz spółki zagranicznej, będącej jedynie pośrednikiem w przekazaniu płatności na rzecz jej beneficjenta rzeczywistego, chciała nie pobierać podatku u źródła kierując się zasadą look-through approach. Komplementariuszem była niemiecka spółka „A” posiadająca 0,01% udziałów, komandytariuszem inna niemiecka spółka „B”, mająca 99,99% udziałów w spółce komandytowej i 100% udziałów w spółce „A”. Polska spółka dokonywała wypłat dywidendy do spółki „B”, która jednak przekazywała ją w całości do pełniącej nadrzędną rolę w holdingu spółki C, również z siedzibą w Niemczech.

Spółka komandytowa wystąpiła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o potwierdzenie, że w przywołanych okolicznościach będzie zwolniona z poboru WHT przy wypłacie dywidendy. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT zwalnia się z opodatkowania przychody z udziału w zyskach osób prawnych jeśli wypłacającym dywidendę jest spółka z siedzibą lub zarządem na terytorium RP, a uzyskującym dochody jest spółka podlegająca opodatkowaniu w Polsce lub innym państwie UE lub EOG podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Warunkiem koniecznym jest również, by spółka otrzymująca dywidendę posiadała również bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej i nie korzystała z całkowitego zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym. Te warunki również zostały spełnione.

Beneficjent rzeczywisty dywidendy musi być bezpośrednim udziałowcem spółki wypłacającej

W wydanej 21 sierpnia 2023 r. interpretacji podatkowej Dyrektor KIS stwierdził, że spółka nie może skorzystać z przedmiotowego zwolnienia, bowiem w okolicznościach sprawy zasada „look-through approach” nie znajduje zastosowania. Niemiecka spółka będąca rzeczywistym odbiorcą dywidendy nie jest bowiem bezpośrednim udziałowcem spółki wypłacającej dywidendę. Nie został więc spełniony warunek, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT posiadania przez beneficjenta dywidendy co najmniej 10% udziału w kapitale spółki wypłacającej dywidendę. W opinii organu posiadanie przez zagraniczną spółkę C 99,99% udziałów w spółce „B”, będącej jedynie pośrednikiem w przekazaniu dywidendy, wymogu tego nie spełnia (interpretacja indywidualna 0111-KDWB.4010.28.2023.2.KKM, data publikacji 28 sierpnia 2023 r.).

Wymóg bezpośredniości udziału

By móc skorzystać ze zwolnienia z poboru WHT przy wypłacie dywidendy polskie spółki muszą pamiętać o warunku bezpośredniości posiadania udziałów przez beneficjenta rzeczywistego płatności. Zgodnie z aktualną tezą wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 3 lutego 2015 r. (sygn. akt I SA/Wr 2372/14), zawarte w art. 22 ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT określenie „bezpośrednio” odnosi się do posiadania nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendę. Określenie to należy więc rozumieć jako posiadanie tych udziałów wprost, a nie pośrednio poprzez inne osoby prawne. W omawianej sprawie spółka miałaby więc prawo do zwolnienia, jeśli to spółka „B” byłaby beneficjentem rzeczywistym wypłacanej dywidendy, albo spółka „C” posiadała co najmniej 10% udziałów w polskiej spółce komandytowej.