Strata finansowa w kosztach uzyskania przychodów

Przeczytaj także: Wydatki na psa jako koszty uzyskania przychodów?

Przedmiotem wątpliwości wnioskodawcy była możliwość zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów środków pieniężnych, które zostały przelane przez pracownika spółki na konto oszusta, w związku z otrzymaniem od niego fałszywej wiadomości e-mail, w której podszywał się on pod wiceprezesa spółki.

W odpowiedzi na powzięte wątpliwości organ podatkowy wskazał na ogólne zasady zaliczania wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów oraz okoliczności, które należy wziąć pod uwagę, w przypadku uwzględnienia w kosztach podatkowych takiej straty.

Organ wskazał, że co do zasady, straty finansowe nie są ujęte w negatywnym katalogu z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o PDOP”), niemniej powinny być one ocenione pod kątem:

• całokształtu prowadzonej przez podatnika działalności,
• okoliczności, które spowodowały powstanie straty,
• udokumentowania straty,
• podjętych przez podatnika działań zabezpieczających.

Podatnik zobowiązany jest do dochowania należytej staranności, ażeby przeciwdziałać jakiejkolwiek możliwości pojawienia się takiej straty. Sama strata nie może wynikać z zaniedbań lub świadomych działań podatnika. Zaliczenie takiej straty w koszty uzyskania przychodów będzie możliwe wyłącznie w sytuacji, w której powstanie ona na skutek zdarzeń nieprzewidywalnych, nie do uniknięcia przez racjonalnie działający podmiot gospodarczy. Przy ocenie zachowania należytej staranności podatnik musi brać pod uwagę charakter prowadzonej działalności oraz dobrać odpowiednie środki zabezpieczające, które mogłyby pozwolić zabezpieczyć podmiot przed takimi zdarzeniami.



W przywoływanej interpretacji, podatnik korzystał z legalnego oprogramowania operacyjnego, system informatyczny był zabezpieczany aktualizowanym programem antywirusowym, spółka dokonywała bieżącego skanowania komputerów pod kątem szkodliwego oprogramowania oraz nie korzystała z oprogramowania pochodzącego z nieznanych źródeł. Po dokonanym przelewie, pracownik poinformował przełożonych o jego przesłaniu, co doprowadziło do wykrycia oszustwa.

W związku z wykryciem oszustwa, spółka podjęła szereg działań mających za zadanie przeciwdziałanie jego skutkom, w postaci próby zablokowania przelewu, reklamacji do banku oraz złożenia zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa na policję. Sprawa ostatecznie została zamknięta, ze względu na niewykrycie sprawców.

Organ wskazał, że każdą taką sprawę należy oceniać indywidualnie z uwzględnieniem wszelkich okoliczności towarzyszących takiej stracie, jak również pod kątem działań prowadzonych przez podatnika. W ocenie organu, wnioskodawca podejmował i podjął wszelkie istotne działania, które mogą go chronić przed skutkami takich zdarzeń, a więc strata była zdarzeniem losowym, które powstało bez winy podatnika.

W związku z powyższym, podatnik będzie uprawniony do zaliczenia przedmiotowej straty w poczet kosztów uzyskania przychodów.