Porozumienie inwestycyjne i porozumienie podatkowe - zmiany w przepisach o cenach transferowych

Przeczytaj także: Polski Ład 3.0 - jakie zmiany w podatkach nas czekają?

Porozumienie inwestycyjne oraz porozumienie podatkowe, a ceny transferowe

Podatnicy w przygotowywanej grupowej dokumentacji cen transferowych będą zobowiązani do wskazania porozumień inwestycyjnych oraz porozumień podatkowych dotyczących podmiotów wchodzących w skład grupy. Ułatwieniem po zawarciu takich porozumień będzie brak obowiązku przygotowywania dokumentacji cen transferowych dla transakcji, które były objęte tymi porozumieniami, z uwagi na fakt, że ceny transferowe powinny zostać uzgodnione z organem podatkowym w ramach postępowań prowadzących do zawarcia takich porozumień.

Porozumienie inwestycyjne

Umowa zawierana pomiędzy organem podatkowym a podatnikiem, zwana Porozumieniem Inwestycyjnym, będzie określała skutki podatkowe planowanych inwestycji podmiotu w Polsce. Do tej pory w polskich przepisach brak było podobnego rozwiązania, które w sposób kompleksowy określałoby skutki podatkowe dokonywanych inwestycji.

Nie każdy podmiot może jednak skorzystać z tej instytucji. Inwestor musi bowiem planować rozpoczęcie w Polsce inwestycji na poziomie co najmniej 100 mln złotych (50 mln złotych od 2025 roku). Choć instrument można zastosować zarówno do polskich jak i zagranicznych podmiotów to ustawodawca wskazuje w uzasadnieniu do Polskiego Ładu, że celem jest pozyskanie kapitału zagranicznego i zachęcenie do inwestowania w Polsce.

Z wnioskiem o porozumienie inwestycyjne będzie mogła wystąpić także grupa inwestorów, działająca w ramach konsorcjum, spółek, oddziałów i innych podobnych konstrukcji.

Zakres ochrony inwestora w ramach porozumienia inwestycyjnego ma być znacznie szerszy niż w przypadku interpretacji podatkowych. Dlatego też opłaty za wniosek są wyższe i mają wynosić: opłata wstępna - 50.000 zł od każdego inwestora oraz opłata główna w kwocie z zakresu 100 – 500 tys. zł.

Po zawarciu porozumienia inwestycyjnego sytuacja inwestora ma być uproszczona, tj. nie będzie już potrzeby zawierania uprzednich porozumień cenowych, występowania o opinie zabezpieczające, wiążące informacje stawkowe oraz akcyzowe, czy interpretacje indywidualne.

Minusem nowego rozwiązania jest cezura ważności porozumienia – 5 lat od daty jego zawarcia, z możliwością renegocjacji, jeżeli nie doszło do istotnych zmian. W wielu przypadkach inwestycje podmiotów trwają dłużej niż wskazane 5 lat, a warunki funkcjonowania przedsiębiorców zmieniają się znacząco w tym okresie.

Porozumienie podatkowe

Porozumienie podatkowe jest instrumentem dostępnym dla podatników, którzy są objęci umową o współdziałanie z fiskusem i stanowi potwierdzenie w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego, ustalania cen transferowych, braku zasadności zastosowania art. 119a § 1, wysokości prognozowanego na następny rok podatkowy zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych oraz spraw niezbędnych dla zapewnienia prawidłowej realizacji umowy o współdziałanie.

W przypadku tej formy zabezpieczenia istotne jest wcześniejsze zawarcie umowy o współdziałanie, która wiąże się z koniecznością spełnienia przez podatnika szeregu warunków, łącznie z audytem podatkowym. Zaletą porozumienia podatkowego jest możliwość potwierdzenia i uzyskania pewności w zakresie szerokiego katalogu zdarzeń, niekoniecznie związanych z dokonywanymi inwestycjami, lecz także z samym funkcjonowaniem podmiotu.

Należy zaznaczyć, że porozumienie podatkowe może zostać wypowiedziane w każdym momencie, kiedy wyjdą na jaw nowe dla sprawy okoliczności, porozumienie jest niezgodne z orzecznictwem albo kiedy zostanie rozwiązana umowa o współdziałanie.

Podsumowanie

Pomimo, że porozumienie inwestycyjne oraz porozumienie podatkowe dają szereg korzyści, w tym benefity w zakresie dokumentacji cen transferowych, to jednak skorzystanie z tych instytucji jest bardzo ograniczone i dotyczy głównie dużych przedsiębiorstw lub podmiotów inwestujących duże kwoty. Niemniej jednak takie podejście oznacza zgodę fiskusa na dialog z podatnikiem, co do tej pory nie było praktyką urzędów.