Opłatę cukrową na ogół płaci producent napojów

Przeczytaj także: Napój bez cukru poza opłatą cukrową

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Spółka handluje wyrobami alkoholowymi i napojami (handel hurtowy i detaliczny). Swoje towary spółka nabywa bezpośrednio od producentów lub innych podmiotów zajmujących się ich dystrybucją.

Napoje nabywane od producentów były w regularnej dystrybucji krajowej i nie były przedmiotem umowy dla spółki. W składzie napojów znajduje się co najmniej jedna z substancji objętych opłatą cukrową. Te substancje to: cukry będące monosacharydami lub disacharydami oraz środki spożywcze zawierające te substancje, substancje słodzące oraz kofeina i tauryna. Napoje będące na stanie magazynowym na dzień 31.12.2020 r. oraz nabywane od 01.01.2021r. pochodzą wyłącznie od podmiotów krajowych.

Spółka zadała pytanie, czy ma obowiązek naliczania i odprowadzania opłaty cukrowej obecnie jak też w stosunku do napojów zakupionych przed 2021 r., które pozostały jej na stanie magazynowym? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1956), zwanej dalej ustawą,
wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:
1) cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.) zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2) kofeiny lub tauryny
– podlega opłacie.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. pixabay.com

Opłatę cukrową na ogół płaci producent napojów

Opłatę cukrową nalicza podmiot, który wprowadza na rynek krajowy te produkty. Na ogół będzie to ich producent, a nie podmiot, który zajmuje się dalszą dystrybucją.

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:
przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Z kolei, zgodnie z art. 12a ust. 3 ustawy,
przez sprzedaż detaliczną, o której mowa w ust. 2, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:
1) w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287),
2) poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta
– także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 ustawy,
za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Na podstawie art. 12d ust. 1 ustawy,
obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:
1) podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;
2) zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy:
obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Dodatkowo, jak wskazuje art. 12e ust. 3 ustawy,
obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

W myśl art. 12e ust. 4 ustawy,
w przypadku, o którym mowa w ust. 3, pozostałe podmioty wprowadzające na rynek napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, za których wprowadzenie została zapłacona opłata, nie uwzględniają tych napojów w informacji, o której mowa w art. 12g ust. 1 pkt 1.(…)

Odnosząc cytowane powyżej przepisy na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że w związku z prowadzoną przez Państwa sprzedażą detaliczną i hurtową napojów nabytych od podmiotów krajowych, wprowadzanie napojów na rynek krajowy stosownie do art. 12e ust. 3 ustawy następuje w momencie nabycia przez Państwa tych napojów. Tym samym nie jesteście Państwo podmiotem zobowiązanym do obliczania i uiszczania opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Analogicznie, napoje znajdujące się na stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r., które zostały nabyte od podmiotów krajowych, zostały już wprowadzone na rynek krajowy. Zatem ich dalsza odsprzedaż w 2021 r. nie podlega opłacie od środków spożywczych, niezależnie od tego, komu sprzedacie Państwo te napoje.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów