Ładowanie służbowego samochodu elektrycznego w domu w podatku PIT
2021-08-19 13:28
Przeczytaj także: Ryczałt samochodowy: paliwa nie doliczamy do przychodu pracownika
Przechodząc natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy, czy dopłata do kosztów energii elektrycznej ponoszonych przez pracowników w związku z ładowaniem samochodów służbowych w domu mieści się w ryczałcie, o którym mowa w art. 12 ust. 2a ustawy o PIT, czy też kwota ta powinna zostać opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych odrębnie, należy wskazać co następuje.
Jak już wyżej wywiedziono, z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w przypadku samochodów z napędem elektrycznym, w sytuacji braku możliwości naładowania samochodu na terenie zakładu, czy innych bezpłatnych stacjach ładowania, pracownik, aby korzystać z samochodu elektrycznego musi naładować samochód w domu, co powoduje wzrost ponoszonych przez niego kosztów energii elektrycznej. Z tego względu Spółka planuje wypłacać pracownikom określoną ryczałtowo kwotę, na pokrycie ponoszonych przez nich kosztów związanych z ładowaniem służbowego samochodu elektrycznego w domu.
Zatem, Wnioskodawca planuje prócz nieodpłatnego udostępnienia samochodu do celów prywatnych wypłacać ryczał. Jak się wydaje, ryczałt ten wypłacany jest bez żądania jakichkolwiek potwierdzeń, że samochód był ładowany w domu. Wnioskodawca nie przedstawia też w jaki sposób ów ryczałt jest kalkulowany. Ponadto ładowanie może dotyczyć zarówno używania samochodu do celów prywatnych jak i służbowych.
Rozwiązanie wynikające z art. 12 ust. 2a reguluje kwestię nieodpłatnego udostępnienia samochodu. Dotyczy więc sytuacji, gdy pracodawca ponosi koszt związany z utrzymaniem i ogólnym użytkowaniem samochodu, a pracownik nieodpłatnie z niego korzysta.
Natomiast w sprawie dochodzi równolegle do nieodpłatnego udostępnienia samochodu i wypłacania ryczałtu. I o ile w istocie to pracodawca ponosi koszty używania samochodu (tu koszty ładowania), to część tych kosztów stanowią opłaty na rzecz pracownika z niego korzystającego. Zatem, o ile faktycznie poniesione przez pracodawcę koszty utrzymania i użytkowania udostępnionego samochodu mieszczą się w ryczałcie, to wypłacony ryczałt należy rozpatrywać odrębnie. Co istotne ryczałt ma charakter pieniężny, wypłacany jest on bez względu na to czy/jak wysokie koszty pracownik ponosi oraz bez względu na to czy/w jakim stopniu wykorzystuje samochód prywatnie.
Powtórzyć zatem należy, że stosownie do art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on od pracodawcy realną korzyść mającą wymiar finansowy, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
Z kolei w świetle art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.
Wobec powyższego, przedmiotowa kwota (planowana, określona ryczałtowo kwota wypłaty pracownikom na pokrycie ponoszonych przez nich kosztów związanych z ładowaniem służbowego samochodu elektrycznego w domu) stanowi dodatkowe świadczenie otrzymywane przez pracownika od pracodawcy.
Dokonując oceny zdarzenia przyszłego przedstawionego w złożonym wniosku, wyjaśnić należy, że ustawodawca definiując na potrzeby ustawy pojęcie przychodu w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dokonał rozróżnienia pieniędzy i wartości pieniężnych od wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wyodrębniając pojęcie nieodpłatnych świadczeń od pieniędzy uznał tym samym, że nieodpłatne świadczenia muszą mieć postać niepieniężną. Stanowisko to potwierdza również brzmienie art. 11 ust. 2-2b ww. ustawy, w których to regulacjach ustawodawca wskazuje sposób ustalania wartości świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Obowiązujące przepisy prawa pracy nie nakładają na pracodawcę obowiązku zrekompensowania pracownikowi ww. wydatku. To z kolei prowadzi do wniosku, że w sytuacji nieotrzymania zwrotu poniesionych kosztów przez pracownika, byłby on zobowiązany do ich pokrycia z własnych środków. Zatem przyjęcie dodatkowego świadczenia oferowanego przez pracodawcę leży w interesie pracownika, gdyż jest równoznaczne z uniknięciem przez niego wydatku, jaki musiałby ostatecznie ponieść, gdyby pracodawca nie dokonał jego zwrotu.
Wobec powyższego planowana, określona ryczałtowo kwota wypłaty pracownikom na pokrycie ponoszonych przez nich kosztów związanych z ładowaniem służbowego samochodu elektrycznego w domu, stanowić będzie po stronie pracownika przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W konsekwencji na Wnioskodawcy będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z art. 31 i 38 ww. ustawy. (…)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
Przeczytaj także:
![Polski Ład zmieni ryczałt na samochody firmowe używane przez pracowników]( "Polski Ład zmieni ryczałt na samochody firmowe używane przez pracowników [© Paolese - Fotolia.com]")
Polski Ład zmieni ryczałt na samochody firmowe używane przez pracowników
Polski Ład zmieni ryczałt na samochody firmowe używane przez pracowników
1 2
oprac. : Ministerstwo Finansów
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)
!["Miasto 15-minutowe". Nowe pojęcie, stara idea [© wirestock na Freepik]](https://s3.egospodarka.pl/grafika2/miasto-15-minutowe/Miasto-15-minutowe-Nowe-pojecie-stara-idea-263097-50x33crop.jpg "\"Miasto 15-minutowe\". Nowe pojęcie, stara idea [© wirestock na Freepik]")
"Miasto 15-minutowe". Nowe pojęcie, stara idea
