Ubezpieczenie samochodu osobowego w kosztach podatkowych

Przeczytaj także: Ubezpieczenie samochodu: jaki kurs euro?

Wszystko za sprawą art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i odpowiednio art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy w tym miejscu jednak dodać, że limit 150.000 zł dotyczy jedynie tych składek ubezpieczeniowych, których wysokość jest ustalana w oparciu o wartość samochodu przyjętą na potrzeby ubezpieczenia. Będzie to przede wszystkim składka na ubezpieczenie AC, bądź ubezpieczenia GAP. Ograniczenie to nie jest zaś stosowane do składek na ubezpieczenie OC czy NNW. Te ostatnie składki ujmowane są w kosztach podatkowych w pełnej wysokości.

Jak czytamy w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 9 marca 2021 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.982.2020.2.MGR: „(…) Zatem wydatki na ubezpieczenie AC i GAP samochodu osobowego, który używany jest na podstawie umowy leasingu operacyjnego, stanowią koszt uzyskania przychodów w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego przyjętej dla celów ubezpieczenia. Natomiast koszty ubezpieczenia OC Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 100% poniesionych wydatków.(…)”

Do ubezpieczenia nie stosuje się przy tym ograniczenia w rozliczaniu kosztów podatkowych dotyczącego wydatków eksploatacyjnych samochodów wykorzystywanych w sposób mieszany (czyli wyłączenie z tych kosztów 25% wartości tych wydatków).

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 05.07.2019 r. nr 0111-KDIB1-1.4010.212.2019.1.MF wskazał, że „(…) Odnosząc się natomiast do ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT wskazać należy, że dotyczy ono wydatków związanych z użytkowaniem samochodu osobowego i nie odnosi się do składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, tym samym przepis ten nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie.(…)”

Ograniczenia w zakresie rozliczania w podatku dochodowym kosztów polis dotyczą jedynie samochodów podatkowo traktowanych jako osobowe.

Kiedy składki ująć w kosztach podatkowych?

W przypadku podatników prowadzących księgi rachunkowe składki na ubezpieczenie samochodu osobowego stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie). Koszty pośrednie są potrącalne w dacie ich poniesienia, a gdy koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy i nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego – stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Nie trzeba tutaj jednak dzielić wartości tej składki na wszystkie miesiące, których ona dotyczy. Składka taka w części przypadającej na pierwszy rok podatkowy może zostać ujęta w kosztach podatkowych w miesiącu zaksięgowania polisy ubezpieczeniowej, zaś składka przypadająca na kolejny rok może być ujęta w kosztach podatkowych w pierwszym miesiącu tego następnego roku.

Nieco inaczej sytuacja wygląda w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów. Tutaj za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b ustawy o PIT).

Podatnicy prowadzący księgę metodą uproszczoną koszty podatkowe potrącają tylko w tym roku, w którym zostały one poniesione. W przypadku polisy ubezpieczeniowej zatem składkę tę należy ująć w księdze i kosztach w dacie polisy.

Z kolei podatnicy prowadzący księgę metodą memoriałową rozliczają koszty podatkowe na podobnych zasadach, jak podatnicy prowadzący księgi rachunkowe. Jeżeli zatem polisa dotyczy tylko jednego roku podatkowego, zostanie ona ujęta w księdze (i kosztach podatkowych) w dacie jej wystawienia. Jeżeli zaś polisa dotyczy dwóch lat podatkowych, to składka będzie musiała zostać podzielona pomiędzy te dwa lata tak samo jak w przypadku podatników prowadzących księgi rachunkowe. Składka w części przypadającej na pierwszy rok winna zostać ujęta w księdze w dacie zawarcia polisy, zaś składka w części przypadającej na drugi rok winna być ujęta jednorazowo w styczniu następnego roku.