Ulga termomodernizacyjna: własność budynku mieszkalnego

Przeczytaj także: Ulga termomodernizacyjna w rocznym zeznaniu podatkowym

Ulga termomodernizacyjna została uregulowana w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z nim podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Kwota odliczenia nie może tutaj przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem, zaś wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Katalog usług i materiałów podlegających odliczeniu zawiera z kolei rozporządzenie Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489). Znajduje się on w artykule Ulga termomodernizacyjna w PIT za 2020 r.

Własność budynku mieszkalnego

Przytoczony wyżej art. 26h ustawy o PIT wskazuje, że ulga termomodernizacyjna pozwala na odliczenie od podstawy opodatkowania tym podatkiem określonych wydatków ponoszonych w związku z realizowanym przedsięwzięciem termomodernizacyjnym na budynkach mieszkalnych stanowiących własność lub współwłasność podatnika.

Słowniczek tejże ustawy wskazuje, aby definicji budynku mieszkalnego jednorodzinnego szukać w art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.). Jest to zatem budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Ustawodawca w żadnym miejscu nie wskazuje jednak na to, w którym momencie budynek ma spełniać powyższą definicję, jak też na jaki moment podatnik ma być co najmniej jego współwłaścicielem. Czy zatem warunki te muszą być spełnione już na moment rozpoczęcia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, na koniec roku, za który ulga będzie rozliczana, a może dopiero na moment korzystania z tego odliczenia?

Uwagę na to zwrócił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 21.02.2020 r. nr 0115-KDIT3.4011.380.2019.4.AWO, w której to organ stwierdził, że „(…) dla celów stosowania przedmiotowej ulgi wystarczające jest by Podatnik był współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego na dzień dokonania odliczenia, gdyż (zgodnie z wyżej wskazanymi regulacjami) ulga termomodernizacyjna przysługuje za rok podatkowy, w którym właściciel (współwłaściciel) nieruchomości poniósł wydatki na materiału budowlane, urządzenia lub usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.(…)”
Zaznaczmy w tym miejscu, że większego znaczenia nie ma to, w jaki sposób podatnik stał się właścicielem danego budynku mieszkalnego. Może to tyć zatem spadek, darowizna, zakup, zasiedzenie itp.

Per analogiam powyższe wnioski można zastosować również do statusu samego budynku, tj. najpóźniej na dzień dokonania odliczenia budynek, w którym było/jest realizowane przedsięwzięcie termomodernizacyjne, powinien posiadać status budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Należy jednak pamiętać, że ulga nie dotyczy nowo budowanych budynków.

Jak bowiem zauważył organ podatkowy w przytoczonej wyżej interpretacji „(…) Przepisy normujące ulgę termomodernizacyjną nie odwołują się w swej treści do nowo budowanego budynku jednorodzinnego. Z tego względu wydatki poniesione na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym w budowie nie mogą być przez Podatników uwzględniane w ramach rzeczonej ulgi.

Przywołana wyżej ustawa ˗ Prawo budowalne ˗ „oddaniem do użytkowania” określa moment zakończenia procesu budowy i możliwości przystąpienia przez budującego do użytkowania budynku. Zatem, utożsamia ten fakt z formalnym zakończeniem danej budowy (wybudowaniem określonego budynku).

Z powyższych względów, dla celów zastosowania przedmiotowej ulgi konieczne jest powiazanie wydatku związanego z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego z budynkiem, który już istnieje – wzgląd na art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane.(…)”