Podatek od dofinansowania kosztów działalności gospodarczej
2020-09-22 13:29
Wsparcie z tarczy antykryzysowej z podatkiem dochodowym? © thodonal - Fotolia.com
Przeczytaj także: Termin złożenia CIT-8 za 2019 rok przedłużony
Zgodnie z art. 15zzc ust. 1 ustawy z 2 marca 2020 o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tzw. specustawa), starosta może, na podstawie zawartej umowy, przyznać przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną niezatrudniającemu pracowników, dofinansowanie części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w przypadku spadku obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19.
Koszty te są finansowane ze środków Funduszu Pracy (art. 31q ust. 1 specustawy.
Wartość takiej pomocy jest różna. Dofinansowanie w przypadku spadku obrotów o:
- co najmniej 30% - może być przyznane w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie,
- co najmniej 50% - może być przyznane w wysokości 70% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie,
- co najmniej 80% - może być przyznane w wysokości 90% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie
Kwota dofinansowania wacha się zatem od 1 300 zł do 2 340 zł. Maksymalny okres dofinansowania wynosi tutaj 3 miesiące. W ramach tego rozwiązania zatem przedsiębiorca może liczyć na maksymalną pomoc do 7 020 zł.
Niestety w przepisach regulujących omawiane dofinansowanie zabrakło informacji, czy jest ono wolne od podatku. Przypomnijmy, że takie zwolnienie znalazło się m.in. w przypadku bezzwrotnej mikropożyczki, o czym pisaliśmy m.in. w artykule Tarcza antykryzysowa: Mikropożyczka w PIT/CIT/VAT czy świadczenia postojowego wypłacanego prze ZUS, o czym pisaliśmy m.in. w artykule Tarcza antykryzysowa: świadczenie postojowe w PIT i PKPiR.
Co to oznacza? Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są także dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków.
Wyjątkiem od tej reguły są:
- świadczenia związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonywane są odpisy amortyzacyjne,
- świadczenia otrzymane od agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.
Jak zatem nietrudno zauważyć, dofinansowanie od starosty części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej mieści się w dyspozycji przytoczonych regulacji, a co za tym idzie, spełnia przesłanki do uznania go za przychód z tej działalności. Jednocześnie, zarówno przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i specustawy nie przewidują przepisów szczególnych, które świadczenie to wyłączałyby bądź zwalniały z opodatkowania. Reasumując wsparcie przedsiębiorców w formie dofinansowania otrzymanego od starosty na pokrycie kosztów działalności gospodarczej co do zasady będzie stanowić przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Z drugiej strony wydatki sfinansowane takim dofinansowaniem mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, o ile spełniają warunki wymienione w art. 22 ustawy o PIT. Ostatecznie zatem dofinansowanie takie będzie neutralne podatkowo. Z jednej bowiem strony kwota otrzymanego dofinansowania stanowić będzie przychód podatkowy, z drugiej zaś wydatki nią pokryte zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się zwróconych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodu (art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o PIT). Jeżeli zatem koszty prowadzenia działalności, w części, w jakiej zostały sfinansowane z omawianego dofinansowania, nie zostały zaliczone do kosztów podatkowych, to dofinansowanie to w tej części nie stanowi również przychodu podatkowego.
Należy jednak pamiętać, że zdaniem organów podatkowych pojęcie „niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów” dotyczy wyłącznie tych wydatków, których ustawa podatkowa do takich kosztów nie pozwala zaliczyć, a nie takich, których podatnik zaliczyć nie chce, mimo iż spełniają definicję kosztu podatkowego (por. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 08.11.2017 r. nr 0114-KDIP2-3.4010.212.2017.2.MS.
oprac. : Krzysztof Skrzypek / eGospodarka.pl
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)