eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPodatkiInterpretacje i wyjaśnieniaDłużnika wykreślono z rejestru VAT? Nie skorzystasz z ulgi na złe długi

Dłużnika wykreślono z rejestru VAT? Nie skorzystasz z ulgi na złe długi

2020-04-23 13:32

Dłużnika wykreślono z rejestru VAT? Nie skorzystasz z ulgi na złe długi

Ulga na złe długi: nie zawsze skorygujesz VAT © Jo Panuwat D - Fotolia.com

Jednym z warunków skorzystania z ulgi na złe długi w podatku VAT jest posiadanie czynnego statusu podatnika przez dłużnika na dzień dokonania rozliczenia. Jeżeli zatem dłużnik został wcześniej wykreślony z rejestru podatników VAT czynnych za składanie deklaracji zerowych, wierzyciel ulgi nie rozliczy - uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 22.04.2020 r. nr 0111-KDIB3-1.4012.58.2020.1.WN.

Przeczytaj także: Skorzystanie z ulgi na złe długi w VAT po upływie 2 lat?

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?


W lutym 2017 r. wnioskodawca podpisał umowę na wykonanie usługi pozyskania i rozliczenia dotacji w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa …. na lata 2014-2020.
Zarówno na moment podpisania umowy jak i wystawienia faktury za wykonane usługi w dniu 30 października 2018 r., kontrahent (spółka z o.o.) był czynnym podatnikiem VAT.

Termin płatności w wystawionej fakturze został ustalony na 13 listopada 2018 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza ten podatek za okresy kwartalne. Wskazana faktura została rozliczona w deklaracji za IV kwartał 2018 r. złożonej w dniu 23 stycznia 2019 r.

W dniu 8 kwietnia 2019 r. kontrahent wnioskodawcy został z urzędu wykreślony z rejestru czynnych podatników VAT z uwagi na składanie przez poprzednie 6 miesięcy deklaracji, w których nie wykazywał sprzedaży, nabycia towarów lub usługi ani importu towarów z kwotami podatku do odliczenia.

Wnioskodawca zadał pytanie, czy z uwagi na nieotrzymanie zapłaty za świadczone usługi udokumentowane fakturą z 30 października 2018 r. może w stosunku do tej wierzytelności skorzystać z ulgi na złe długi? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zasady rozliczenia podatku od towarów i usług w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 VAT, przy czym art. 89a ustawy adresowany jest do wystawcy faktury, zaś art. 89b ustawy do jej odbiorcy.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1 ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:
1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1508 oraz z 2018 r. poz. 149, 398, 1544 i 1629), postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. (uchylony);
3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
a. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
b. dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
4. (uchylony);
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. (uchylony).

Stosownie do art. 89a ust. 3 ustawy, korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Powołane powyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Wskazać w tym miejscu należy, że dokonanie korekty określonej w art. 89a ust. 1 ustawy uzależnione jest od warunków wymienionych w ust. 2 tego przepisu, przy czym warunki określone w art. 89a ust. 2 ustawy muszą być spełnione łącznie. Brak spełnienia któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa.

Z ustępu 2 pkt 3 ww. przepisu wynika, że na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty: wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni oraz dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Należy również wskazać, że stosownie do art. 90 (1) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, (dalej nazwana Dyrektywą 112), w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie. W przypadku całkowitego lub częściowego niewywiązywania się z płatności państwa członkowskie mogą odstąpić od zastosowania ust. 1 (art. 90 (2) Dyrektywy).

Mając na względzie powołane normy należy stwierdzić, że przepisy Dyrektywy 112 określają w sposób ogólny podstawę opodatkowania, nie wskazując szczegółowych zasad lub ograniczeń dla państw członkowskich w celu jego implementacji, w tym dotyczących korygowania tej podstawy. Przepis art. 90 Dyrektywy 112 daje bowiem prawo do obniżania podstawy opodatkowania na warunkach określonych przez poszczególne państwa członkowskie. Wprowadzenie w art. 89a uprawnienia do skorygowania podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu wierzytelności uprawdopodobnionej za nieściągalną przez wierzyciela nie narusza zatem przepisu art. 90 Dyrektywy 112.

W tym miejscu należy stwierdzić, że z dniem przystąpienia do Unii Europejskiej z mocy art. 249 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 91 ust. 1 i 3 Konstytucji RP przepisy prawa wspólnotowego mają moc obowiązującą w polskim porządku prawnym. Jednak podkreślenia wymaga, iż zasada ta nie ma charakteru bezwzględnego. Ma ona bowiem zastosowanie jedynie w odniesieniu do sytuacji, gdy przepis prawa unijnego nie został wprowadzony do polskiego prawa, pomimo istnienia takiego obowiązku lub gdy został wprowadzony w sposób wadliwy. W rozpoznawanej sprawie z taką sytuacją nie mamy do czynienia.

„Ulga na złe długi” została wprowadzona do polskiego systemu prawnego w ustawie z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756). W wyniku tej nowelizacji w ustawie o podatku od towarów i usług dodano przepis art. 89a, z którego wynika, że podatnik ma możliwość dokonania korekty podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju, która uzależniona jest jednak od łącznego spełnienia szczegółowo określonych warunków. Dopiero spełnienie kumulatywne wszystkich przesłanek wynikających z art. 89a ust. 1 i ust. 2 ustawy uprawnia podatnika do skorygowania podatku należnego.

Analiza treści art. 90 Dyrektywy prowadzi do wniosku, że uregulowanie wynikające z tego przepisu ma dla państw członkowskich charakter fakultatywny. Państwa członkowskie mają zatem pozostawioną swobodę co do wprowadzenia odpowiedniej regulacji do prawa krajowego. Oznacza to, że niespełnienie jednego z podstawowych warunków zawartych we wprowadzonej do porządku prawnego danego państwa członkowskiego normie prawnej nie daje podatnikowi podstaw do wywodzenia prawa do tzw. ulgi na złe długi bezpośrednio z prawa wspólnotowego.

Powyższe argumenty zostały potwierdzone przez WSA w Gdańsku w wyroku z 5 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Gd 205/16, w którym Sąd wskazał cyt. „Dyrektywa, aby wywoływała skutek bezpośredni, musi spełniać określone wymogi (por. wyroki TSUE w sprawach: 41/47, Yvonne van Duyn v. Home Office 1976, ECR 1337; 28/67, Molke-rei-Zentrale Westfalen/Lippe GmbH v. Hauptzollamt Padeborn 1968, ECR 212; 44/84, Hurd v. Jones 1986, ECR 83). Przede wszystkim koniecznym warunkiem bezpośredniej skuteczności przepisów dyrektywy jest niewłaściwe ich transponowanie do krajowego porządku prawnego lub brak implementacji w ogóle, pomimo upływu wyznaczonego dla tego celu terminu. Warunkiem bezpośredniej skuteczności dyrektywy jest również to, aby jej przepis był dostatecznie precyzyjny, bezwarunkowy a państwo nie posiadało kompetencji do dalszego doprecyzowania treści. (...).

Jeżeli zatem dyrektywa pozostawia państwu członkowskiemu przy transformacji pole manewru, a obowiązek wynikający z dyrektywy nie jest sformułowany jednoznacznie i precyzyjnie, to nie można mówić o bezwarunkowości przepisu dyrektywy. W takiej sytuacji przepis dyrektywy nie może stanowić podstawy dla bezpośredniego powoływania się na normy prawa wspólnotowego przed sądem krajowym i sądami wspólnotowymi.

W ocenie sądu, przepisu art. 90 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE nie można postrzegać jako normy wprowadzającej bezwarunkową możliwość dokonania korekty podstawy opodatkowania w sytuacjach w nim opisanych. Przepis ten wskazuje bowiem jedynie na te okoliczności, których wystąpienie uprawnia podatnika do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania. Niemniej jednak samo zaistnienie tych okoliczności nie stanowi jeszcze samoistnej przesłanki do dokonania stosownej korekty. Podkreślić bowiem należy, że art. 90 ust. 1 ww. Dyrektywy wskazuje, iż obniżenie podstawy opodatkowania, w sytuacjach opisanych w treści normy, nastąpi na warunkach (co wymaga zaznaczenia) określonych przez państwo członkowskie. Dyrektywa wyraźnie zatem wskazuje na możliwość ukształtowania w ustawodawstwie krajowym warunków dokonania takiej korekty podstawy opodatkowania, a tym samym korekta taka nie może być bezwarunkowa, nie oparta na określonych w prawie krajowym przesłankach. W związku z tym nie można zgodzić się z twierdzeniem Skarżącej, że w stanie faktycznym niniejszej sprawy znajdzie bezpośrednie zastosowanie przepis art. 90 ust. 1 ww. Dyrektywy, z pominięciem regulacji prawa krajowego”.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 6 lutego 2017 r. podpisał umowę na wykonanie usługi pozyskania i rozliczenia dotacji w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa …… na lata 2014-2020. W dniu podpisania umowy i wystawienia faktury nr ….. z dnia 30 października 2018 r. X sp. z o.o. była czynnym podatnikiem VAT.
Podatnik wykonał usługi określone w umowie i wystawił w dniu 30 października 2018 r. fakturę VAT, powiększoną o podatek VAT z terminem płatności na 13 listopada 2018 r.

Podatnik jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza się kwartalnie składając deklaracje VAT-7K. Faktura VAT ….. została rozliczona w deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2018 roku.

W dniu 8 kwietnia 2019 r. X sp. z o.o. została z urzędu wykreślona z rejestru czynnych podatników VAT, gdyż przez poprzednie 6 miesięcy składała deklaracje VAT, w których nie wykazała sprzedaży, nabycia towarów lub usług ani importu towarów z kwotami podatku do odliczenia. Wykreślenie kontrahenta z rejestru VAT nastąpiło na kilka dni przed złożeniem deklaracji podatkowej uwzględniającej korektę podatku VAT w związku z nieściągalnością wierzytelności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku, gdy nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona, gdyż wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego na fakturze, mimo że na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, dłużnik nie jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, z uwagi na fakt, iż wykreślenie dłużnika nastąpiło z urzędu na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak już wskazano powyżej, Dyrektywa 112 pozostawia państwu członkowskiemu swobodę co do warunków, jakie są wymagane do spełnienia przez podatnika i dłużnika, w związku z zastosowaniem „ulgi na złe długi”. W takiej sytuacji przepis Dyrektywy nie może stanowić podstawy dla bezpośredniego powoływania się na normy prawa wspólnotowego, w szczególności, że interpretacja art. 89a ust. 1 ustawy o VAT nie przekracza postanowień art. 90 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE.

W opisanym we wniosku zdarzeniu, mimo, że w dniu podpisania umowy i wystawienia faktury nr 6/10/2018 z dnia 30 października 2018 r. X sp. z o.o. była czynnym podatnikiem VAT, to jednak w dniu 8 kwietnia 2019 r. X sp. z o.o. została z urzędu wykreślona z rejestru czynnych podatników VAT, gdyż przez poprzednie 6 miesięcy składała deklaracje VAT, w których nie wykazała sprzedaży, nabycia towarów lub usług ani importu towarów z kwotami podatku do odliczenia.

Zatem w odniesieniu do faktury dokumentującej wykonaną usługę przez Wnioskodawcę na rzecz Dłużnika, nie zostaje spełniony warunek wymieniony w art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy, kwalifikujący do dokonania korekty podatku należnego w trybie przewidzianym w art. 89a ust. 1 ustawy. Na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, Dłużnik był wykreślony (w dniu 8 kwietnia 2019 r.) z rejestru czynnych podatników VAT.

Skoro więc Wnioskodawca, w odniesieniu do faktury nr 6/10/2018 z dnia 30 października 2018 r. dokumentującej wykonaną usługę na rzecz Dłużnika, nie spełnia warunku określonego w przepisie art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy, to nie jest on uprawniony do skorzystania z wynikającej z art. 89a ust. 1 ustawy instytucji tzw. „ulgi na złe długi”. (…)”


Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: