Wymiana opon to nie ich sprzedaż - może być zwolniona z VAT

Przeczytaj także: Warsztat samochodowy na ryczałcie ewidencjonowanym

Wnioskodawca prowadzi firmę w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych. Zajmuje się wymianą, naprawą i wyważaniem kół w samochodach osobowych. W skład usługi wchodzi m.in. wymiana opon przywiezionych przez klientów, naprawa felg czy wyważanie kół. Nadto wnioskodawca świadczy usługi wymiany opon wraz z towarem. Wtedy to wnioskodawca na życzenie klienta dokonuje zakupu odpowiednich opon na swoją firmę, bądź montuje już posiadane opony. W cenę usługi wchodzi tutaj wartość zakupionych opon, wartość usługi demontażu starych opon oraz montażu nowych.

Wnioskodawca wyjaśnił, że nie dokonuje sprzedaży samych opon. Świadczy jedynie usługi ich montażu, w tym zarówno opon należących do klienta jak i należących do jego firmy.

Wnioskodawca zadał pytanie, czy prowadzona przez niego działalność może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. industrieblick - Fotolia.com

Zakład wulkanizacyjny nie musi rozliczać VAT!

Czy zakład wulkanizacyjny może korzystać ze zwolnienia z VAT? We wrześniu 2019 r. zmieniły się przepisy. Po nowelizacji zwolnienie podmiotowe nie przysługuje m.in. podatnikom handlującym częściami i akcesoriami do samochodów. Fiskus jest jednak zdania, że zakład wulkanizacyjny, który świadczy jedynie usługi wymiany opon (w tym na opony własne), a nie ich sprzedaż, ze zwolnienia może korzystać.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...). – art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności (art. 113 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług).

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług).

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług).

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1. dokonujących dostaw:
a. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
• energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
• wyrobów tytoniowych,
• samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d. terenów budowlanych,
e. nowych środków transportu,
f. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
• preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
• komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
• urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),
• maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g. hurtowych i detalicznych części do:
• pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),
• motocykli (PKWiU 45.4);
2. świadczących usługi:
a. prawnicze,
b. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c. jubilerskie,
d. ściągania długów, w tym factoringu;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. (…)

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy, oraz treści zadanych pytań, wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy Wnioskodawca po nowelizacji art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, które weszła w życie z dniem 1 września 2019 r., świadcząc wyżej wymienione usługi wymiany opon wraz z towarem może nadal korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Opis sprawy wskazuje, że w przypadku opisanych w stanie faktycznych usług wymiany opon z towarem, kiedy klient przyjeżdża do Wnioskodawcy, nie zachodzą okoliczności o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy to wskazać również należy, że stosownie do wyżej cytowanego przepisu art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. g tiret 1 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca precyzyjnie określił, rodzaj czynności jaki wyklucza korzystanie ze zwolnienia podmiotowego. Z wyżej wymienionego przepisu wynika, bowiem że ze zwolnienia podmiotowego nie mogą korzystać podatnicy dokonujący m.in. dostaw hurtowych i detalicznych części do pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3.).

Analiza przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie wykonywał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku oraz nie będzie wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, które ze zwolnienia korzystać nie mogą, a wartość sprzedaży nie przekroczyła w 2019 r. 200 000 zł, oraz wartość sprzedaży w 2020 r. nie przekroczy kwoty 200 000 zł, to Wnioskodawca będzie miał prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli w ramach, której Wnioskodawca wykonuje opisaną w stanie faktycznym usługę wymiany opon wraz z towarem – będzie mógł kontynuować po 1 września 2019 r. możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy do momentu gdy wartość sprzedaży przekroczy kwotę, o której mowa w tym przepisie. Zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę. (…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów