Leasing operacyjny samochodu nadal korzystniejszy niż zakup?

Przeczytaj także: Leasing operacyjny samochodu osobowego 2019: opłaty w kosztach podatkowych

Przypomnijmy, z początkiem tego roku wyłączone zostały z kosztów opłaty wynikające z umowy leasingu (czy najmu/dzierżawy długotrwałych), z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie, samochodów osobowych w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł (a w przypadku aut elektrycznych: 225.000 zł) pozostaje do wartości samochodu będącego przedmiotem tej umowy.

W uzasadnieniu do projektu nowelizacji podkreślano, że do końca 2018 r. korzystanie przez podatników z umów leasingu czy najmu samochodów osobowych stanowiło preferencję w stosunku do samego zakupu samochodu osobowego. Preferencja ta miała charakter wielopłaszczyznowy. Z jednej strony szybciej było można rozliczyć koszty „nabycia” samochodu przez przedsiębiorcę, z drugiej w pełni rozliczyć te koszty na gruncie podatku dochodowego. Po stronie leasingobiorcy/najemcy nie obowiązywał bowiem w tym zakresie limit odnoszący się do wartości samochodu osobowego. W przypadku droższych samochodów zatem leasing był lepszy od zakupu – gdzie ograniczono możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych jedynie do pewnego limitu (ten do końca 2018 r. wynosił 20.000 euro, w przeliczeniu na złote). W 2019 r. zarówno do rozpoznawania w kosztach odpisów amortyzacyjnych, jak i rat leasingowych, obowiązuje taki sam limit. Projektodawcy zmian wskazywali tutaj na konieczność zrównania zasad podatkowego rozliczania korzystania z samochodów osobowych, niezależnie od tytułu prawnego, na podstawie którego rozliczenie takie następuje.

Wydaje się jednak, że dobrze sporządzona umowa leasingu operacyjnego nadal będzie korzystniejsza podatkowo niż zakup. Podatnik bowiem najpierw może ująć w kosztach podatkowych wartość opłat leasingowych w kwocie 150.000 zł, a po wykupie samochodu z leasingu zaliczyć go do środków trwałych i amortyzować. Do amortyzacji tej będzie miał zastosowanie nowy limit w wysokości 150.000 zł. Dzięki takiemu podwójnemu limitowi podatnik zatem będzie mógł zaliczyć do kosztów podatkowych znacznie wyższą kwotę, niż wskazane wyżej 150.000 zł.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 15.04.2019 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.1.2019.2.MO wyjaśnił, że w myśl „(…) art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

(…) należy mieć na uwadze, że limit wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, będzie dotyczył ewentualnego wykupu samochodu osobowego na podstawie zawartej umowy leasingu tj. w przypadku dokonywania późniejszych odpisów amortyzacyjnych. Ponadto, wynikające z umowy leasingu operacyjnego opłaty, limitowane będą odrębnym limitem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT.

W związku z powyższym, Wnioskodawcy będą przysługiwać dwa limity odnoszące się do kwoty 150.000 zł w odniesieniu do zawartej umowy leasingu operacyjnego, tj. jeden wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT (dotyczący opłat wynikających z umowy leasingu), a drugi określony w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT dotyczący ewentualnych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych po wykupie przedmiotu umowy leasingu operacyjnego.(…)”

Oszczędności na podatku nie będą tutaj wprawdzie tak duże, jak w przypadku stanu prawnego obowiązującego do końca 2018 r., niemniej nadal leasing może być wykorzystywany jako narzędzie optymalizacji podatkowej.