Sprzedaż VAT marża: jak ustalić cenę nabycia?

Przeczytaj także: Sprzedaż VAT marża czyli towary używane w JPK_VAT z deklaracją

W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Tak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy o VAT.

Opodatkowanie marżą bardzo często stosuje się do sprzedaży używanych samochodów osobowych, używanej elektroniki, gdzie podstawowymi nabywcami są konsumenci a nie przedsiębiorcy. Specyficzny sposób liczenia podstawy opodatkowania pozwala bowiem zaoszczędzić na podatku VAT, a przez to zaoferować takiemu nabywcy lepszą (niższą) cenę.

Kwotą sprzedaży jest tutaj całkowita kwota, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych przez podatnika. Wlicza się tutaj także podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe w postaci chociażby prowizji, kosztów opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi sprzedawca obciąża nabywcę, z wyłączeniem udzielonych opustów i obniżek cen itp.

Kwotą nabycia jest natomiast całe wynagrodzenie opisane wyżej, które sprzedawca rzeczy otrzymał lub ma otrzymać od kupującego. Mieszczą się tutaj zatem też koszty opakowania, transportu, prowizji, ubezpieczenie itp., o ile zostały pobrane przez dostawcę towaru a nie inny podmiot.

W cenie nabycia nie mieszczą się poniesione przez kupującego koszty związane z zakupem, które nie zostały zapłacone i nie są należne sprzedawcy.

Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 21 marca 2018 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.49.2018.1.JN wyjaśnił, że dodatkowe należności za usługi związane z zakupem towaru, jego transport, korzystanie z platformy aukcyjnej, które są należne innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy , nie stanowią elementów kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

W interpretacji organu z dnia 2 lutego 2018 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.630.2017.2.JN czytamy zaś: „(…) że Wnioskodawca przy określeniu kwoty nabycia przedmiotowego samochodu winien uwzględnić wynagrodzenie zapłacone i należne dostawcy samochodu, tj. kwotę nabycia samochodu oraz koszty związane z transakcją jego zakupu, tj. koszt przygotowania dokumentów (w tym tłumaczenie), koszt przygotowania samochodu do transportu oraz transport samochodu. Natomiast prowizja dla serwisu aukcyjnego, która jest należna innemu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu nie stanowi elementu kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.(…)”