Kiedy odsetki od zaciągniętego kredytu w koszty podatkowe?

Przeczytaj także: Odsetki od kredytu w koszty podatkowe nie zawsze w dacie zapłaty

Przykład: Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży budowlanej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka realizuje projekt związany z budową domów jednorodzinnych, które w dalszej perspektywie planuje sprzedawać na rzecz klientów. W celu realizacji wspomnianego projektu, spółka zaciąga oprocentowane kredyty, od których zobowiązana jest uiścić stosowne odsetki. W założeniu spółka posiada kredyt na bieżącą działalność oraz kredyt na realizację wspomnianej wyżej inwestycji. Spółka powzięła wątpliwość co do możliwości zaliczenia wydatków poniesionych na zapłatę odsetek od uzyskanych kredytów do kosztów uzyskania przychodów oraz momentu ich rozliczenia.

Jak wynika z dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: ustawa o PDOP), podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródeł, z wyjątkiem kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP).


Do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki bezpośrednio oraz pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem. Ustawa o PDOP nie zawiera definicji wspomnianych pojęć. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnego przychodu. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach. Wydatkom tym nie można przypisać konkretnego przychodu, ich ponoszenie warunkuje jednak jego uzyskanie.

Wydatki związane z zapłatą odsetek należy zakwalifikować jako pośrednie koszty uzyskania przychodów, gdy udzielona pożyczka została wykorzystana na bieżącą działalność spółki. Natomiast gdy pożyczka została udzielona na sfinansowanie konkretnej inwestycji, odsetki od tej pożyczki będą stanowiły bezpośrednie koszty uzyskania przychodu (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 05.07.2017 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.38.2017.1.BKD).

Należy wskazać, iż w perspektywie art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, koszty pośrednie są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Nie może ujść uwadze brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o PDOP z którego wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Zatem, mając na uwadze brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o PDOP, naliczone a niezapłacone odsetki nie stanowią kosztu uzyskania przychodu. Jednak kosztami uzyskania przychodów będą skapitalizowane oraz naliczone i zapłacone odsetki od pożyczek (kredytów).

Z perspektywy badanego zagadnienia istotne jest brzmienie art. 15c ust. 1 ustawy o PDOP, który od stycznia 2018 r. przewiduje limity ograniczające zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów określonych kosztów finansowania dłużnego (np. odsetek od zaciągniętych kredytów), niezależnie na czyją rzecz zostały poniesione, czyli także na rzecz podmiotów niepowiązanych z podatnikiem.