Wynagrodzenie za relokację bez podatku dochodowego?

Przeczytaj także: Wynagrodzenie średnie krajowe: obciążenia składkowe i podatkowe

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

W lipcu 2017 r. wnioskodawca zaczął pracować w Polsce (pracował i nadal pracuje dla irlandzkiego pracodawcy) oraz dokonał wraz z rodziną relokacji (z Irlandii do Polski). W ramach relokacji w miesiącu tym otrzymał kwotę w wysokości 9.000 zł, a jego ówczesne wynagrodzenie wynosiło 22.791 zł brutto. Od otrzymanej kwoty za relokację zapłacił podatek. Kwota ta była związana z pozostawaniem w stosunku pracy z irlandzkim pracodawcą, zaś wnioskodawca w momencie jej wypłaty posiadał oraz nadal posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Wnioskodawca zadał pytanie, czy słusznie zapłacił podatek od kwoty relokacji? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy).

W myśl art. 15 ust. 1 umowy z dnia 13 listopada 1995 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129 ze zm.), z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 21 pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W świetle przytoczonego przepisu, wynagrodzenie osoby mającej miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce z tytułu pracy wykonywanej w tym kraju, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. (…)

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Jakub Krechowicz - Fotolia.com

Zapłata za przeniesienie służbowe wolna od podatku

Art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia od tego podatku kwoty otrzymywane przez pracowników z tytułu zwrotu kosztów przeniesienia służbowego oraz zasiłków na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem służbowym, do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie.

W świetle powyższego należy zatem uznać, że kwota relokacji z tytułu przeprowadzenia się Wnioskodawcy wraz z rodziną do Polski, jako dodatkowe świadczenie otrzymane w związku z pozostawaniem w stosunku pracy z irlandzkim pracodawcą, podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z uwagi zaś na fakt, że Wnioskodawca wykonuje tę pracę w Polsce, gdzie posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, świadczenie to podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się stosunek pracy.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Zatem przychodami ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, świadczenia w naturze oraz inne nieodpłatne świadczenia lub też częściowo odpłatne, skutkujące powstaniem po stronie pracownika przysporzenia majątkowego, mającego swoje źródło w stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 14 cytowanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymywane przez pracowników z tytułu zwrotu kosztów przeniesienia służbowego oraz zasiłków na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem służbowym, do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że otrzymana przez Wnioskodawcę z tytułu relokacji kwota korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie.

Zatem, wskazana w stanie faktycznym kwota relokacji wypłacona Wnioskodawcy - w kwocie niższej niż wysokość ww. wynagrodzenia - w całości korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, Wnioskodawca ma możliwość złożenia korekty zeznania w tym zakresie za 2017 r. i ubiegania się o zwrot podatku. (…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów