Usługi geodezyjne w podatkowej księdze przychodów i rozchodów

Przeczytaj także: KPiR i ewidencja magazynowa w warsztacie samochodowym?

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług geodezyjnych oraz wyceny nieruchomości. W podatku dochodowym korzysta z podatku liniowego i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.
Wnioskodawca świadczy usługi polegające na wykonywaniu map do celów projektowych, wytyczaniu budynków, inwentaryzacji budynków, podziale nieruchomości itp.

W celu wykonywania powyższych usług wnioskodawca dokonuje zakupu od jednostek prowadzących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny map, wypisów i zbiorów danych. Opłaty za powyższe księguje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 10. Na koniec roku podatkowego niezakończone usługi geodezyjne ujmuje w spisie z natury, jako spis niezakończonych robót geodezyjnych, wyceniając je wg wartości zakupionych materiałów geodezyjnych.

Wnioskodawca zadał pytanie, czy postępuje prawidłowo przy rozliczaniu opłat za mapy, wypisy, zbiory danych oraz niezakończonych usług geodezyjnych? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2017 r., poz. 728).

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Makeev Petr - Fotolia.com

Usługi geodezyjne rozliczane jak firma produkcyjna

Gdy naszym produktem jest usługa geodezyjna, to w księdze podatkowej w kolumnie 10 należy ewidencjonować zakupy bezpośrednio z nią związane – np. zakup map geodezyjnych wypisów czy baz danych. Z kolei usługi, które nie zakończyły się z końcem roku, należy ująć w spisie z natury i wycenić.

Stosownie do § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów towarami są - towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe, braki i odpady oraz materiały przyjęte od zamawiających do przerobu lub obróbki, z tym że:
a. towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej,
b. materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi,
c. materiałami pomocniczymi są materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości,
d. wyrobami gotowymi są wyroby własnej produkcji, których proces przerobu został całkowicie zakończony, wykonane usługi, prace naukowo-badawcze, prace projektowe, geodezyjno-kartograficzne, zakończone roboty, w tym także budowlane,
e. produkcją niezakończoną jest produkcja w toku oraz półwyroby (półfabrykaty), to jest niegotowe jeszcze produkty własnej produkcji, a także wykonywane roboty, usługi przed ich ukończeniem,
f. brakami są nieodpowiadające wymaganiom technicznym wyroby własnej produkcji, całkowicie wykończone bądź też doprowadzone do określonej fazy produkcji; brakami są również towary handlowe, które na skutek uszkodzenia lub zniszczenia w czasie transportu bądź magazynowania utraciły częściowo swą pierwotną wartość,
g. odpadami są materiały, które na skutek procesów technologicznych lub na skutek zniszczenia albo uszkodzenia utraciły całkowicie swą pierwotną wartość użytkową;

Natomiast zgodnie z pkt 2 ww. paragrafu cena zakupu oznacza cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Z kolei w myśl pkt 3 cytowanego powyżej paragrafu, przez cenę nabycia należy rozumieć cenę zakupu składnika majątku powiększoną o koszty uboczne związane z zakupem towarów i składników majątku do chwili złożenia w magazynie według ich cen zakupu, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku oraz ubezpieczenia w drodze.

Stosownie zaś do pkt 4 ww. paragrafu koszt wytworzenia oznacza wszelkie koszty związane bezpośrednio i pośrednio z przerobem materiałów, z wykonywaniem usług lub pozyskaniem (wydobyciem) kopalin, z wyłączeniem kosztów sprzedaży wyrobów gotowych i usług.

Zgodnie z punktem 10 Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w celu wykonywania usług geodezyjnych i wycen nieruchomości, dokonuje zakupu od jednostek prowadzących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, mapy, wypisy i zbiory danych. Materiały te są bezpośrednio i ściśle wykorzystywane do prowadzenia prac pomiarowych oraz stają się elementem sporządzonej dokumentacji.

Biorąc pod uwagę definicje zawarte w § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, że ww. mapy, wypisy, zbiory danych w zależności od tego, czy przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu, czy też są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości, należy zakwalifikować je odpowiednio do materiałów podstawowych bądź też materiałów pomocniczych Niezależnie od tej kwalifikacji koszty zakupu należy ująć w podatkowej księdze przychodu i rozchodu w kolumnie 10.

Stosownie do § 27 pkt 1 ww. rozporządzenia, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie utraty w ciągu roku podatkowego prawa do zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym, zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

W myśl § 29 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia; spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadów użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania.

Zgodnie z § 29 pkt 3 ww. rozporządzenia, przy działalności usługowej i budowlanej produkcję niezakończoną wycenia się według kosztów wytworzenia, z tym że nie może to być wartość niższa od kosztów materiałów bezpośrednich zużytych do produkcji niezakończonej.

Sformułowanie „nie może być niższa” wskazuje że koszty materiałów bezpośrednich zużytych do produkcji niezakończonej to minimum, które winno się w spisie znaleźć. Jeżeli natomiast zostały wykonane usługi podwykonawców z daną produkcją niezakończoną, czy produktem finalnym ściśle związane, to składają się na wartość produkcji niezakończonej.

W sytuacji, gdy w roku podatkowym usługa geodezyjna nie została wykonana, tj. nie stanowi wyrobu gotowego rozumianego jako wyrób własnej produkcji, który nie został całkowicie zakończony, należy w spisie z natury sporządzonym na koniec roku podatkowego ująć produkcję niezakończoną i wycenić według kosztów wytworzenia, z tym że nie może to być wartość niższa od kosztów materiałów bezpośrednich zużytych do produkcji niezakończonej. (…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów