Korygowanie przychodów po wyroku sądu

Przeczytaj także: Korekta przychodów z tytułu rozliczeń ryczałtowych

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Spółka z o.o. świadczy usługi w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków. Zawarła ona umowę ze spółką X., którą to fakturowała za zużyte media na podstawie wskazań wodomierzy. W miesiącach styczniu i lutym 2014 r. doszło do dużego niekontrolowanego wycieku wody, co odzwierciedliły wskazania wodomierza. Za zużytą wodę wnioskodawczyni obciążyła spółkę X fakturami wystawionymi na kwotę netto 142.133,80 zł, z której zaakceptowano i zapłacono jedynie 3.709,54 zł netto. Pozostała kwota była przedmiotem sporu rozstrzyganego przez sąd.

Wnioskodawczyni jako przychody należne roku 2014 r. uznała kwotę 142.133,80 zł. Następnie wyrokiem sądu z 2017 r. (uprawomocnionym 7 marca 2017 r.) pozostała część kwoty została uznana za nienależną spółce, gdyż woda wyciekła w wyniku awarii, a nie została dostarczona spółce X. W związku z tym zainteresowana wystawiła fakturę korygującą na kwotę 138.424,26 zł netto.

Zadano pytanie, w którym roku należy skorygować w takim przypadku należne przychody o wartość faktury korygującej? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(...) Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: „updop”), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. BillionPhotos.com - Fotolia.com

Korekta w CIT przychodów należnych

Tylko korekty przychodów spowodowane błędem rachunkowym lub oczywistą omyłką należy korygować wstecznie - w okresie, w którym rozliczono dokument pierwotny. Pozostałe korekty są rozliczane na bieżąco, np. w momencie otrzymana dokumentu potwierdzającego przyczynę korekty w postaci wyroku sądu.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 2 updop w ww. brzmieniu, dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Stosownie do art. 12 ust. 3 updop w powyższym brzmieniu, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zasady podatkowego rozpoznawania momentu uzyskania przychodów, określonych w art. 12 ust. 3 updop, uregulowane są w art. 12 ust. 3a-3g. Zgodnie z art. 12 ust. 3a updop, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Jak stanowi art. 12 ust. 3c updop, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Powyższe przepisy jednoznacznie określają moment powstania przychodu należnego powstałego w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Art. 12 ust. 3 updop, mówi o przychodach „związanych” z działalnością gospodarczą, a zatem odnosi się do przychodów będących następstwem prowadzonej działalności gospodarczej (związanych z nią bezpośrednio lub pośrednio). Natomiast z art. 12 ust. 3e updop wynika, że w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Zgodnie z art. 12 ust. 3j updop, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Stosownie natomiast do art. 12 ust. 3k updop, jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j, podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody. (...)

W świetle powyższego, zauważyć należy, że na mocy ww. wyroku sądowego Wnioskodawca uprawniony był do dokonania korekty przychodu wykazanego w 2014 r. jako przychód należny z prowadzonej działalności gospodarczej. Przy czym, na gruncie niniejszej sprawy korekty tej należało dokonać na bieżąco w okresie rozliczeniowym (roku podatkowym), w którym otrzymano dokument potwierdzający przyczynę korekty (np. wyrok sądu), gdyż korekta ta nie jest spowodowana błędem rachunkowym, ani inną oczywistą omyłką. (...)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów