Opodatkowanie PIT w Polsce dochodów zagranicznych
2017-11-30 13:11
Rozliczenie zagranicznych dochodów © Patryk Kosmider - Fotolia.com
Polacy pracujący na tzw. etacie za granicą powinni pamiętać, że z reguły z tak zarobionych pieniędzy powinni się rozliczyć także w Polsce. Podatek od nich nie jest wprawdzie na ogół tak wysoki, jak danina od dochodów krajowych, niemniej niewykazanie zagranicznego wynagrodzenia w polskim PIT może skończyć się niemiłymi konsekwencjami w postaci dodatkowych odsetek za zwłokę czy też sankcji karnej z kodeksu karnego skarbowego.
Przeczytaj także: Przedsiębiorca nie zawsze rozlicza w polskim PIT zagraniczne dochody
Zasady opodatkowania w Polsce dochodów uzyskiwanych z najemnej pracy wykonywanej za granicą są określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale nie tylko. Przede wszystkim należy tutaj bowiem wziąć pod uwagę zapisy odpowiedniej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, zawartej pomiędzy RP a drugim państwem (świadczenia pracy).
Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania wskazują nie tylko zasady opodatkowania określonego dochodu, ale też miejsce jego opodatkowania.
Generalna zasada zawarta w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania mówi, że wynagrodzenie z tytułu pracy najemnej wykonywanej przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym z umawiających się państw podlega opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że praca taka jest wykonywa w drugim państwie. W tym drugim przypadku (czyli gdy praca jest wykonywana w drugim umawiającym się państwie) dochód może być opodatkowany zarówno w państwie miejsca zamieszkania, jak i w państwie, w którym praca została wykonana.
fot. Patryk Kosmider - Fotolia.com
Rozliczenie zagranicznych dochodów
Pracując za granicą, często z uzyskanych tam dochodów trzeba rozliczyć się także w Polsce. Przepisy ustawy podatkowej oraz umów o unikaniu podwójnego opodatkowania określają, gdzie należy płacić daninę od danego dochodu oraz w jakiej wysokości. Mówią również o metodach unikania podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy zarobione pieniądze mogą być opodatkowane zarówno za granicą jak i w Polsce.
Wyjątek od zasady
Wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym państwie, otrzymuje z pracy najemnej wykonywanej w drugim się państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym państwie (czyli zamieszkania), jeżeli:
Dla przykładu zatem, jeżeli polska firma wysyła czasowo do pracy w Niemczech swojego pracownika, a w kraju tym nie ma tzw. zakładu jak też pracownik nie będzie tam przebywał dłużej niż 183 dni (przyjmując w pewnym uproszczeniu), to pomimo faktycznego świadczenia takiej pracy w Niemczech, uzyskane wynagrodzenie będzie opodatkowane w Polsce.
Wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym państwie, otrzymuje z pracy najemnej wykonywanej w drugim się państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym państwie (czyli zamieszkania), jeżeli:
- odbiorca tego wynagrodzenia przebywa w drugim państwie nie dłużej, niż przez określony czas (np. łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym), i
- wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim państwie (czyli państwie, gdzie praca jest wykonywana), i
- wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim państwie.
Dla przykładu zatem, jeżeli polska firma wysyła czasowo do pracy w Niemczech swojego pracownika, a w kraju tym nie ma tzw. zakładu jak też pracownik nie będzie tam przebywał dłużej niż 183 dni (przyjmując w pewnym uproszczeniu), to pomimo faktycznego świadczenia takiej pracy w Niemczech, uzyskane wynagrodzenie będzie opodatkowane w Polsce.
Tylko spełnienie wszystkich powyższych warunków skutkować będzie innym sposobem opodatkowania wynagrodzenia. Jeżeli natomiast chociażby jeden z nich spełniony nie zostanie, wynagrodzenie za pracę najemną będzie mogło być opodatkowane zarówno w państwie, w którym praca była świadczona, jak i kraju zamieszkania pracownika.
Do takich właśnie wynagrodzeń (a więc tych, które mogą być opodatkowane w obydwu państwach) stosuje się odpowiednią metodę unikania podwójnego opodatkowania, która to też wynika z zawartej umowy.
Metody unikania podwójnego opodatkowania
Zawarte przez Polskę umowy zawierają jedną z dwóch metod unikania podwójnego opodatkowania. Są to:
- metoda wyłączenia z progresją,
- metoda odliczenia proporcjonalnego (zwana też metodą zaliczenia).
Jeżeli natomiast Polska z danym państwem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie podpisała, do uzyskanych tam dochodów stosowana jest metoda odliczenia proporcjonalnego.
Metoda wyłączenia z progresją polega na tym, że w Polsce wyłącza się z podstawy opodatkowania dochód osiągnięty za granicą. Jednakże dla ustalenia stawki podatku od pozostałego dochodu (a więc w Polsce opodatkowanego), stosuje się stawkę podatku właściwą dla całego dochodu, czyli łącznie z dochodem zagranicznym.
Metoda odliczenia proporcjonalnego z kolei oznacza, iż dochód uzyskany za granicą jest opodatkowany w Polsce, jednakże od obliczonego podatku odlicza się podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć wysokości podatku (krajowego) przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.
Metoda odliczenia proporcjonalnego z kolei oznacza, iż dochód uzyskany za granicą jest opodatkowany w Polsce, jednakże od obliczonego podatku odlicza się podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć wysokości podatku (krajowego) przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.
W przypadku metody wyłączenia z progresją obowiązek złożenia zeznania podatkowego występuje, jeżeli podatnik:
- osiągnie inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce skalą podatkową,
- chce rozliczyć się w Polsce z innych względów.
W przypadku natomiast metody odliczenia proporcjonalnego obowiązek złożenia rocznego PIT występuje w każdym przypadku, bez względu na to, czy obok dochodów zagranicznych uzyskano inne dochody opodatkowane w Polsce skalą podatkową.
Ponadto jeżeli podatnik przebywa czasowo za granicą i osiąga dochody z wykonywanej tam pracy bez pośrednictwa płatnika, to ma dodatkowo obowiązek wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 18% tych dochodów, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wrócił do kraju (dotyczy to dochodów, do których stosowana jest metoda odliczenia proporcjonalnego). Jeżeli termin płatności zaliczki przypada po zakończeniu roku podatkowego, należny podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania. Przy wpłaceniu zaliczki podatnik również może odliczyć – w odpowiedniej proporcji – podatek zapłacony za granicą.
Metodę wyłączenia z progresją przewidują m.in. umowy zawarte z: Albanią, Austrią, Chinami, Chorwacją, Cyprem, Czechami, Danią, Estonią, Finlandią, Francją, Grecją, Indonezją, Irlandią, Japonią, Kanadą, Kuwejtem, Litwą, Łotwą, Niemcami, Portugalią, Republiką Południowej Afryki, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwecją, Tunezją, Turcją, Ukrainą, Wielką Brytanią i Irlandią Północną oraz Włochami.
Metodę odliczenia proporcjonalnego przewiduje się m.in. w umowach zawartych z: Belgią, Holandią, Kazachstanem, Rosją i Stanami Zjednoczonymi.
Metodę odliczenia proporcjonalnego przewiduje się m.in. w umowach zawartych z: Belgią, Holandią, Kazachstanem, Rosją i Stanami Zjednoczonymi.
Ustalenie dochodu do opodatkowania
Ostatnią kwestią, jaka zostanie omówiona w artykule, jest ustalenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Kwestia ta bowiem bardzo często wzbudza wątpliwości podatników (tzn. jak określić wartość zagranicznego dochodu na potrzeby polskiego podatku).
Sposób obliczenia dochodu na potrzeby podatkowe jest taki sam, bez względu na to, którą metodę unikania podwójnego opodatkowania stosujemy.
Po pierwsze ważny jest tutaj zagraniczny przychód (czyli mówiąc w uproszczeniu - wartość brutto wynagrodzenia). Nastęnie przychód ten jest pomniejszany za każdy dzień pobytu za granicą, w którym to podatnik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy o kwotę odpowiadającą 30% równowartości diety z tytułu podróży służbowej za granicą.
Wysokość diety jest uzależniona od docelowego kraju podróży. Ich wartość można znaleźć m.in. tutaj: Diety za zagraniczne podróże służbowe
Tak pomniejszony o diety przychód następnie przelicza sie na złote wg kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania takiego przychodu (jeżeli zatem dla przykładu mieliśmy 8 rozłożonych w czasie wypłat, to stosować będziemy do nich 8 różnych kursów walut).
Od przychodu takiego (określonego już w złotówkach) odejmuje się następnie przysługujące krajowe pracownicze koszty uzyskania przychodów. Dochód taki w kolejnym kroku jest pomniejszany o dostępne odliczenia (m.in. składki na ubezpieczenie społeczne czy ulgi podatkowe).
Przeczytaj także:
![Konsekwencje Konwencji MLI: kto rozliczy dochody zagraniczne?]( "Konsekwencje Konwencji MLI: kto rozliczy dochody zagraniczne? [© adam88xx - Fotolia.com]")
Konsekwencje Konwencji MLI: kto rozliczy dochody zagraniczne?
Konsekwencje Konwencji MLI: kto rozliczy dochody zagraniczne?
oprac. : Krzysztof Skrzypek / eGospodarka.pl
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)
760 punktów ładowania aut elektrycznych tylko w listopadzie
