Nowa jednorazowa amortyzacja w praktyce

Przeczytaj także: Fiskus daje ulgi podatkowe i pozbawia do nich prawa

Ustawodawca wymaga tutaj też, aby wartość początkowa takiego środka trwałego nie była niższa niż 10.000 zł bądź - w przypadku co najmniej dwóch środków trwałych łączna wartość początkowa nie może być niższa niż 10.000 zł a pojedyncza 3.500 zł. Kupując zatem tańsze środki trwałe również z nowej preferencji można skorzystać, ale tylko pod warunkiem, że łącznie ich wartość początkowa sięgnie co najmniej pułapu 10.000 zł. Jeżeli jednak zostanie nabyty tylko jeden środek trwały, którego wartość będzie przekraczać 3.500 zł, ale nie sięgnie pułapu 10.000 zł, preferencja ta nie będzie dostępna. Z amortyzacji tej zostały też wyłączone wszelkie środki transportu.

Wskazana amortyzacja dotyczy wyłącznie nowych środków trwałych i nabytych. Nie można jej zatem stosować do środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie. Nadto ustawodawca dopuszcza tutaj także zaliczanie do kosztów już wpłacanych zaliczek na poczet zakupu w przyszłych okresach środków trwałych. Warunkiem jest tutaj oczywiście zastosowanie tej amortyzacji do takiego środka trwałego. W przeciwnym razie wcześniej rozliczone koszty z tytułu przedpłat trzeba będzie skorygować.

Kiedy należy dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego?

Nowa amortyzacja ma zastosowanie do nabytych fabrycznie nowych środków trwałych mieszczących się w odpowiednich grupach KŚT. Amortyzacja ta pozwala na uwzględnienie w kosztach już wpłacanych zaliczek na zakup takich środków trwałych. Co za tym idzie - w części uregulowanej zaliczką koszt można rozpoznać jeszcze przed fizycznym nabyciem danego składnika majątku i jego wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych. Rozliczenie zaliczek jest tutaj oczywiście opcją do wyboru a nie obowiązkiem.

Kiedy natomiast jednorazowo zamortyzować już nabyte środki trwałe? Stosowane są tutaj odpowiednio art. 22k ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i odpowiednio art. 16k ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dzięki temu nowego jednorazowego odpisu amortyzacyjnego można dokonać nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Nie trzeba tutaj zatem czekać do kolejnego miesiąca, co ma miejsce w przypadku „zwykłej” amortyzacji.

Czy nowa amortyzacja jednorazowa stanowi pomoc de minimis?

Dzięki zaliczeniu do kosztów podatkowych odpisu z tytułu nowej amortyzacji jednorazowej podatnik szybciej rozliczy dokonany zakup w rachunku podatkowym. W efekcie uzyskuje niższy dochód bieżący i płaci mniejszy podatek dochodowy.
Tak samo działa „stara” amortyzacja jednorazowa, którą to regulujące przepisy wprost wskazują, że stanowi ona pomoc de minimis (czyli szczególny rodzaj wsparcia udzielanego przez państwo, które może przyjmować różne postacie).

W przypadku amortyzacji jednorazowej dla fabrycznie nowych środków trwałych powyższego zastrzeżenia zabrakło. W związku z tym amortyzacja ta nie stanowi pomocy de minimis.

Zapłata za środek trwały a amortyzacja jednorazowa

Co do zasady zapłata nie odgrywa większego znaczenia przy stosowaniu nowej amortyzacji jednorazowej. Można zatem skorzystać z niej w stosunku do środków trwałych, za które podatnik jeszcze nie zapłacił w tym także wówczas, gdy zapłata taka nastąpi w przyszłym roku podatkowym bądź została rozłożona na jeszcze dłuższe raty. Od powyższego występują jednak dwa wyjątki.

Pierwszy odnosi się do zaliczek. Aby te mogły znaleźć się w kosztach podatkowych - muszą zostać uiszczone. Nie wystarczy tutaj samo posiadanie faktury zaliczkowej.

Drugi wyjątek odnosi się do sposobu zapłaty. Jeżeli wartość nabytego środka trwałego przekracza 15.000 zł, to zapłata za niego musi nastąpić za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy. W przeciwnym razie odpisy amortyzacyjne nie będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Za tańsze środki trwałe można płacić gotówką. Dopuszczalne są tutaj także pozafinansowe sposoby regulowania swoich zobowiązań, np. kompensaty (w tym dla środków trwałych, których wartość przekracza 15.000 zł).