Studia podyplomowe z coachingu w koszty podatkowe firmy?

Przeczytaj także: Zagraniczne i zdalne studia można zaliczyć do kosztów firmy

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawczyni prowadzi firmę od marca 2014 r., w ramach której zawarła umowę agencyjną z jedną ze spółek. W ramach umowy wnioskodawczyni zobowiązała się do sprzedaży konsumentom towarów należących do spółki poprzez prowadzony salon sprzedaży. Jej wynagrodzenie jest uzależnione od wykonania planu sprzedaży. We własnym zakresie wnioskodawczymi zatrudnia też niezbędny personel placówki handlowej.
Dodatkowo zainteresowana świadczy usługi doradcze na rzecz innych podmiotów gospodarczych współpracujących ze spółką.

Wnioskodawczyni odbyła studia podyplomowe oachingu, które umożliwiły jej zdobycie odpowiedniej wiedzy niezbędnej do rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej i przyczyniają się do zwiększenia przychodów osiąganych w ramach tej działalności. Program studiów obejmował zajęcia na temat coachingu w biznesie (jak chociażby coaching przywódczy, coaching zmiany, coaching konfliktu czy coaching menedżerski). Zainteresowana zadała pytanie, czy opłaty za naukę może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(...) Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Rido - Fotolia.com

Studia z coachingu można odliczyć od podatku

Kursy i szkolenia oferujące wiedzę i umiejętności potrzebne przy prowadzeniu biznesu, mogą być rozliczane w kosztach podatkowych - i to nawet wówczas, gdy szkoli się sam przedsiębiorca a nie jego załoga. W kosztach można rozliczyć bardzo popularne ostatnio zajęcia z coachingu, jeżeli tylko służą one zwiększaniu przychodów z firmy.

Przez pojęcie „zachować” należy rozumieć „dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać”. Natomiast „zabezpieczyć” oznacza „uczynić bezpiecznym, niezagrożonym, dać ochronę”. Można więc przyjąć, że koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, które umożliwią dalsze funkcjonowanie źródła. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:
• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Opłata za usługę kształcenia w ramach studiów podyplomowych nie została wymieniona w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek może być ona zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikując zatem wydatek w koszty podatkowe trzeba stwierdzić, że spełnia on dwa warunki:
• wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów,
• nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, wymienionym w przepisie art. 23 ustawy.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów podyplomowych nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Konieczne jest również wykazanie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię w związku z podjęciem studiów podyplomowych, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotne jest ustalenie, czy:
• wydatki związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
• wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej, oraz zwiększyć możliwości pozyskiwania klientów.(...)

Mając na uwadze powyższe, a w szczególności – zawartą w opisie stanu faktycznego – informację, że odbyte podyplomowe studia coachingu, umożliwiły Wnioskodawczyni zdobycie odpowiedniej wiedzy niezbędnej do rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej i przyczyniają się do zwiększenia przychodów osiąganych w ramach tej działalności – stwierdzić należy, że opisane wydatki mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, o ile zostały poniesione w okresie prowadzenia przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec tego za spełnione należy uznać kryterium celowości, wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że opłata za usługę kształcenia w ramach studiów podyplomowych może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Przy czym podkreślić należy, że ciężar wykazania związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Interpretację indywidualną wydaje się bowiem wyłącznie w oparciu o stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez Wnioskodawczynię, natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego właściwy organ prowadzi postępowanie dowodowe w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, który rzeczywiście zaistniał. (...)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów