Czy zastosowanie się do interpretacji podatkowej chroni?

Przeczytaj także: Zmiany w Ordynacji podatkowej: zasady wydawania interpretacji

Należy przy tym pamiętać, że wydana interpretacja nie kreuje nowych obowiązków wobec wnioskodawcy. Jest jedynie odpowiedzią na postawione we wniosku pytanie, zaś zastosowanie się do niej przynosi wymierne korzyści.

NSA w wyroku z dnia 25 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 1117/12 wyjaśnił, ze „(...) Samo wydanie interpretacji nie wywołuje żadnych skutków w sferze praw i obowiązków wnioskodawcy. Skutki takie, w postaci ochrony prawnej, wywołuje dopiero zastosowanie się do indywidualnej interpretacji. Wnioskodawca nie jest związany wydaną interpretacją i może do niej się nie zastosować. Nie ogranicza zatem ona jego praw i obowiązków wynikających z Konstytucji. Natomiast na swoje uprawnienia wnioskodawca może powołać się przy okazji sądowej kontroli ewentualnej późniejszej decyzji podatkowej.(...)”

Ochronna funkcja interpretacji

Co nam daje zastosowanie się do wydanej interpretacji? Nie jest to niestety nietykalność. Inny organ podatkowy (aniżeli wydający interpretację) może bowiem np. podczas kontroli i później - wydawania decyzji, jej nie uwzględnić. Mało tego, sam wydający interpretację może się pomylić i ją zmienić. Ponieważ jednak fiskus powinien brać odpowiedzialność za swoje czyny, czyli także udzielone odpowiedzi na to, jak zachować się w konkretnych przypadkach, interpretacja może nas uchronić od wielu negatywnych skutków.

Zakres ochrony interpretacji jest jednak różny - uzależniony od tego, kiedy miały miejsce skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, o które pytaliśmy w interpretacji: przed czy po jej doręczeniu wnioskodawcy.

„(...) Stosownie do art. 14k ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (w brzmieniu obowiązującym w czasie zawierania umowy i realizacji projektu) zastosowanie się do indywidualnej interpretacji przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego wyroku sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy. Użyty w tym przepisie zwrot "nie może szkodzić" oznacza brak odpowiedzialności karnej czy brak obowiązku zapłaty odsetek w stosunku do podmiotu stosującego się do wskazań interpretacji indywidulanej (art. 14k § 3 ustawy Ordynacja podatkowa). Ustawodawca zadecydował tym samym, że zasada pewności prawa powinna umożliwić uchylenie się od negatywnych skutków podmiotowi, który stosował się do wskazań wynikających z błędnej interpretacji indywidualnej (por. wyrok tut. Sądu z dnia 30 sierpnia 2016r. sygn. akt IV SA/Gl 75/16).(...)

Uchybienia organów administracji państwowej nie mogą powodować ujemnych następstw dla obywatela, działającego w dobrej wierze (por. wyrok Sądu Najwyższego w sprawie III ARN 46/94 publ. OSNP 1995/5/58 i powołane tam wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt III SA 702/87 i Sądu Najwyższego sygn. akt III ARN 40/92). Powołać się tu można także na stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, stwierdzającego, że nie jest dopuszczalne, by uchybienia w działaniach jednego organu administracji publicznej (w tym wypadku Ministra Finansów) wywoływały negatywne skutki w postępowaniu przed innym organem administracji publicznej (por. wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 13 stycznia 2010r. sygn. akt II GSK 312/09 publ. LEX nr 577318). Podkreślić nadto trzeba, że zasada zaufania obywatela do państwa pozwala mu przypuszczać, iż dokonywane wobec niego czynności przez będący emanacją państwa organ, czy inną jednostkę do tego upoważnioną, są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa (por. wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych w Łodzi z dnia 7 marca 2008r. sygn. akt I SA/Ld 46/08 publ. LEX nr 489243 i w Warszawie z dnia 5 października 2004r.sygn. akt SA/3196/03 publ. LEX nr 159925).(...)” - czytamy w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 08 września 2016 r., sygn. akt IV SA/Gl 1119/15.

Warto też dodać, iż zdaniem sądów administracyjnych, gdy organ podatku nie chce uwzględnić interpretacji w rozstrzyganej sprawie, powinien w uzasadnieniu do wydanej decyzji wskazać konkretne powody takiego swojego zachowania (por. wyrok WSA w Kielcach z dnia 13 października 2016 r., sygn. akt I SA/Ke 500/16)