Wypłata dywidendy czyli nie wszystkie odsetki od kredytu w koszty

Przeczytaj także: Kredyt bankowy na wypłatę dywidendy: odsetki poza kosztami podatkowymi

Zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako ustawa o PDOP), kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

Na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m. in.: naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) (art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o PDOP).

Mając powyższe na uwadze przyjąć należy, że w przypadku, gdy podatnik jest w stanie wykazać, że zaciągnięte zobowiązanie, od którego naliczane były odsetki, związane jest z przychodem uzyskiwanym z prowadzonej działalności gospodarczej, zapłacone odsetki będzie mógł zaliczyć do kosztów podatkowych, z uwzględnieniem wyłączeń określonych w/w art.16 ust.1 pkt 11 ustawy o PDOP.

Organy podatkowe przyjmują, że odsetki od kredytu na wypłatę dywidendy nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

O kwalifikacji odsetek do kosztów uzyskania przychodów decyduje zgodnie z ogólną definicją kosztów, związek kredytu z przychodem lub zabezpieczeniem(zachowaniem) źródła przychodu. W ocenie organów podatkowych, w przypadku zaciągnięcia kredytu w celu wypłacenia dywidendy, wydatki na jego obsługę, nie spełniają ogólnych przesłanek art. 15 ust. 1 w/w ustawy.

Również w orzecznictwie sądów administracyjnych dominuje obecnie stanowisko, w myśl którego odsetki od kredytu zaciągniętego na wypłatę dywidendy nie wykazują związku z przychodami spółki wypłacającej dywidendę (tj. nie służą osiągnięciu przez nią przychodów lub zachowaniu/zabezpieczeniu źródła przychodów). W konsekwencji wydatki te nie stanowią kosztów uzyskania przychodów tej spółki (por. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie 7 sędziów z 12.12.2011 r., sygn. akt II FPS 2/11; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 16.03.2016 r., sygn. akt III SA/Wa 945/15; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 06.04.2016 r., sygn. akt II FSK 344/14).