Leasing samochodu osobowego: opłata wstępna i limit 20.000 euro

Przeczytaj także: Leasing samochodu osobowego w podatku VAT i dochodowym

Jak zatem jest w rzeczywistości. Okazuje się że diabeł nie jest tutaj taki straszny, jak go malują.

Rozliczenie wstępnej opłaty leasingowej

Tutaj należy w pierwszej kolejności dokonać rozgraniczenia na podatników prowadzących PKPiR i księgi rachunkowe. Ci pierwsi, który prowadzą księgę podatkową metodą uproszczoną, nie dzielą kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Nie dokonują też ich rozliczania w czasie. Generalna zasada określona w ustawie o PIT mówi tutaj, że koszt należy rozpoznać w dacie dokumentu go potwierdzającego, czyli np. w dacie faktury zakupu. Tacy podatnicy zatem całą opłatę wstępną z tytułu zawartej umowy leasingowej księgują w PKPiR w dacie faktury ją dokumentującej.

Przedsiębiorcy prowadzący księgi rachunkowe muszą dzielić koszty na bezpośrednie i pośrednie. Dodatkowo te ostatnie, gdy dotyczą okresu dłuższego niż rok podatkowy, muszą rozbijać w czasie. A ponieważ wstępna opłata leasingowa dla celów podatku dochodowego stanowi koszty inne, aniżeli bezpośrednio związane z przychodami, zaś sama umowa leasingu jest zawierana na kilka lat, organy podatkowe przez długi czas uważały, że opłatę taką należy rozliczać w czasie (mimo jej jednorazowej zapłaty). Swój pogląd opierały przy tym często na prawie bilansowym.

Pogląd ten jednakże ostatecznie obaliły sądy administracyjne i obecnie nie ma już wątpliwości co do jednorazowego rozliczenia kosztu podatkowego z tytułu poniesionej opłaty wstępnej.

Limit 20.000 euro przy leasingu operacyjnym

Ustawy o podatku dochodowym (art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT i odpowiednio art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT) mówią, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej samochodu osobowego w części przewyższającej równowartość 20.000 euro (przeliczonej na złote polskie wg kursu średniego euro ogłaszanego przez NBP z dnia przekazania samochodu do używania).

Limit ten dotyczy jednakże wyłącznie samochodów osobowych stanowiących u przedsiębiorcy środki trwałe (tylko od nich bowiem, oraz wartości niematerialnych i prawnych, naliczane są odpisy amortyzacyjne. Limit może zatem dotyczyć samochodów wziętych w tzw. leasing finansowy (gdzie amortyzacji dokonuje korzystający).

Inaczej jest przy leasingu operacyjnym. Tutaj bowiem przedmiot leasingu stanowi środek trwały finansującego i to on dokonuje jego amortyzacji, zaś naliczane odpisy zalicza do kosztów podatkowych (z uwzględnieniem limitu 20.000 euro). Korzystający natomiast do kosztów zalicza ponoszone opłaty, które są ustalone w umowie leasingowej.

Dlatego też płacone raty leasingowe w całości trafiają tutaj do kosztów podatkowych. Wartość samochodu (przedmiotu leasingu) nie ma w tym zakresie żadnego znaczenia. Niemniej o limicie tym należy pamiętać, gdy w kosztach jest rozliczane wykupione dla tego samochodu ubezpieczenie AC.