Środków trwałych do wartości 3.500 zł nie trzeba amortyzować
2017-05-29 12:45
Które środki trwałe trzeba amortyzować © shefkate - Fotolia.com
Przeczytaj także: Amortyzacja środka trwałego wykupionego z leasingu operacyjnego
Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?
Wnioskodawca prowadzi firmę opodatkowaną podatkiem liniowym. W 2007 r. rozpoczął budowę budynku przeznaczonego pod klub fitness. Oddanie do używania nastąpiło 27 stycznia 2017 r.
W latach 2015-2017 zainteresowany nabywał też wyposażenie tej nieruchomości, zarówno o wartości poniżej 3 500 zł jak i powyżej tej kwoty. Wyposażeniem tym jest sprzęt sportowy, meble, krzesła, suszarki do rąk i włosów, dozowniki do mydła itp.
Zarówno budynek jak i sprzęt sportowy, którego wartość początkowa przekraczała 3 500 zł, zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych w dniu oddania do używania (czyli 27 stycznia 2017 r.) i podlegają amortyzacji. Wyposażenie o niższej wartości również zostało przyjęte do używania w dniu 27 stycznia 2017 r. i tego dnia odniesiono je w ciężar kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawca zadał pytanie, czy takie postępowanie jest prawidłowe? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:
„(...) Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm., dalej „updof”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
fot. shefkate - Fotolia.com
Które środki trwałe trzeba amortyzować
Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.
Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:
• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
W świetle cytowanych przepisów, składniki majątku trwałego mogą zostać zaliczone do środków trwałych, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:
• stanowią własność lub współwłasność podatnika,
• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, iż warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
• składniki te są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo zostały oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
Natomiast stosownie do treści art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.
Treść art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.
Z powyższych unormowań wynika, że podatnik nabywając lub wytwarzając składnik majątku o cechach środka trwałego, którego wartość początkowa nie przekracza 3500 zł (jest równa lub niższa), dla celów podatkowych może:
• nie zaliczyć go do podlegających amortyzacji środków trwałych, odnosząc w miesiącu oddania ich do używania jego wartość bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, (art. 22d ust. 1 updof) lub
• zaliczyć go do podlegających amortyzacji środków trwałych, ujmując go w stosownej ewidencji środków trwałych po czym:
a. dokonać jego jednorazowej amortyzacji w miesiącu oddania do używania albo w miesiącu następnym, (art. 22f ust. 3 updof) lub
b. dokonywać odpisów amortyzacyjnych od jego wartości początkowej zgodnie z zasadami określonymi w art. 22h–22m updof.
Przy czym należy wskazać, że w przypadku, gdy wartość początkowa składnika majątku nie przekracza 3.500 zł, a podatnik postanowił nie dokonywać od nich odpisów amortyzacyjnych, to składników tych – stosownie do przepisu art. 22d ust. 2 ww. ustawy – nie ujmuje się w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. (...)
Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że jeżeli w istocie (jak wynika z wniosku) Wnioskodawca wydatki poniesione na zakup składników majątku o wartości nieprzekraczającej 3.500 zł zaliczył do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie art. 22d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to te wydatki mogły zostać uznane za koszty podatkowe w miesiącu oddania tych składników majątku do używania, tj. w przedmiotowej sprawie 27 stycznia 2017 r. (...)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
oprac. : Ministerstwo Finansów
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)