Podpis pełnomocnika na deklaracjach podatkowych

Przeczytaj także: Kiedy urząd sam skoryguje deklarację podatkową?

Sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie to czynności doradztwa podatkowego, które są zastrzeżone dla określonych podmiotów (art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z 5 lipca 1995 r. o doradztwie podatkowym; tekst jednolity: Dz.U. z 2002 r. nr 9, poz. 86 z późn. zm.,
dalej: uodp). Podmiotami tymi są przede wszystkim doradcy podatkowi, a pod pewnymi warunkami również podmioty uprawnione, zgodnie z odrębnymi przepisami, do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zagadnienie podpisywania deklaracji podatkowych za podatnika przez doradców podatkowych (choć sprawa pośrednio dotyczy również biur rachunkowych czy innych pełnomocników) jest zagadnieniem bardzo kontrowersyjnym. A wszystko to za sprawą wyroków sądów administracyjnych, które zapadły w wyniku sporu Krajowej Rady Doradców Podatkowych z Ministerstwem Finansów.

W wyroku WSA z 18 kwietnia 2005 r. (sygn. VI SA/Wa 1245/04) czytamy, że: postanowienia zawarte we wzorach pełnomocnictw, dotyczące upoważnienia doradców podatkowych do sporządzania, podpisywania i składania w imieniu i na rzecz podatnika zeznań i deklaracji podatkowych, wskazujące jako podstawę prawną tego umocowania art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 40 ust. 1 i 2 uodp są niezgodne z prawem. Regulacja ustawowa zawarta w art. 2 ust. 1 pkt 3 uodp przewiduje jedynie sporządzanie wymienionych w tym przepisie dokumentów i pomoc w tym samym zakresie.

Sąd nie podziela stanowiska, że użyty w cytowanym przepisie termin "sporządzanie" obejmuje również podpisywanie zeznania podatkowego przez doradcę podatkowego zamiast osób wymienionych w cytowanym przepisie.

Doradca, który deklaracje sporządził, nie ma możliwości podpisania ich w imieniu klienta, co zwolniłoby podatnika, płatnika czy inkasenta z obowiązku złożenia podpisu pod sporządzoną i podpisaną przez doradcę podatkowego deklaracją czy zeznaniem.

Pojęcie podpisania zeznania podatkowego mieści się w pojęciu złożenia zeznania podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oświadczenie składane przez podatnika w zeznaniu podatkowym to oświadczenie wiedzy, a nie woli, co wyklucza złożenie tego oświadczenia przez pełnomocnika.

Jak wynika z powyższego wyroku WSA, doradcy podatkowi (a także i inni pełnomocnicy) nie mogą podpisywać zeznań (deklaracji) za podatnika, a podatnicy nie mogą udzielać doradcom podatkowych (pełnomocnikom) pełnomocnictw do takich czynności.

Od wyroku WSA została złożona kasacja, ale i Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu
z 3 października 2005 r. (sygn. akt II GSK 196/05) nie rozwiał wszystkich wątpliwości związanych
z podpisywaniem deklaracji za podatnika przez pełnomocnika (utrzymał w mocy wyrok WSA, uznając jednak jego uzasadnienie za błędne).

Uwaga!
Niektóre urzędy skarbowe zapowiedziały, że nie będą przyjmować podpisanych przez doradców, biura rachunkowe czy innych pełnomocników deklaracji podatkowych i wzywać będą do samodzielnego składania podpisów przez podatnika.

Podstawa prawna
Art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z 5 lipca 1995 r. o doradztwie podatkowym (tekst jednolity: Dz.U.
z 2002 r. nr 9, poz. 86 z pózn. zm.).


„Wskazówki Księgowe” - praktyczne rozwiązania problemów związanych z podatkami, rachunkowością, ubezpieczeniami społecznymi i prawem pracy.