Reklama na Facebooku z podatkiem VAT i podatkiem u źródła

Przeczytaj także: Certyfikat rezydencji kontrahenta jako dokument elektroniczny?

Sam zakup usług reklamowych na Facebook-u nie jest tutaj niczym skomplikowanym. Także płatności mogą być dokonane w złotych polskich mimo, że firma w Polsce się nie mieści. Teoretycznie zatem niewiele trzeba, aby reklamować się na tym medium społecznościowym.

Niestety przedsiębiorca reklamujący się na Facebook-u musi pamiętać, że samo zamieszczenie reklamy na portalu, jak też jej opłacenie, to nie koniec rozliczeń. Można w zasadzie przyjąć tezę, że to dopiero początek. Każda usługa (w tym także reklamowa) jest bowiem co do zasady opodatkowana - a w tym przypadku nawet dwojako. Kupujący może wprawdzie powiedzieć - zapłaciłem usługodawcy więc niech się on z tego wynagrodzenia rozliczy - mi nic do tego. Niestety w praktyce sprawa jest dużo bardziej złożona. Co ciekawe, nabywca takiej usługi reklamowej musi pamiętać nie tylko o rozliczeniu od niej VAT, ale także (co często spotyka się z niedowierzaniem podatników) podatku dochodowego.

Podatek VAT od reklamy na Facebooku

Zacznijmy od kwestii (wydaje się) łatwiejszej, czyli podatku VAT. Otóż ustawiając reklamę na Facebooku, w myśl ustawy o VAT korzystamy z odpłatnej usługi, polegającej na świadczeniu przez właścicieli portalu emisji reklamy. Gdy kupującym taką usługę jest osoba prywatna - nieprowadząca firmy (co zdarza się raczej rzadko - bo po co w takim przypadku wydawać pieniądze na reklamę), w zakresie tego podatku nabywca nie musi nic robić. Po prostu Facebook doliczy tutaj zagraniczny VAT do kupionej usługi i odprowadzi go w swoim kraju.

Kwestia ta istotnie się komplikuje, gdy nabywamy reklamę w celach biznesowych (czyli w ramach firmy). W tym miejscu należy dodać, że siedziba dostawcy usług Facebook Ireland Limited znajduje się w Irlandii a nie Polsce. Zgodnie zaś z ogólną zasadą miejsca powstawania obowiązku podatkowego w VAT, ten należy rozpoznać nie w kraju dostawcy usługi a jego odbiorcy. Jeżeli zatem reklamę nabywa firma polska, VAT od niej trzeba będzie rozliczyć w Polsce.

Następuje tutaj też przeniesienie obowiązku rozliczenia tego podatku ze sprzedawcy (usługodawcy) na nabywcę (usługobiorcę) w ramach tzw. importu usług.

Status podatkowy nabywcy usług może tutaj rodzić dodatkowe trudności. O ile bowiem czynny podatnik VAT rozliczenia importu usług dokonuje w składanej co miesiąc bądź kwartał fiskusowi deklaracji deklaracji (VAT-7 bądź VAT-7K), zaś wykazany od nabytej usługi VAT należny z reguły przekształca się w VAT naliczony do odliczenia (w pełnej wysokości), tak u podatników zwolnionych „nie jest już tak kolorowo”.

Otóż podatnik zwolniony z VAT musi tutaj odprowadzić do urzędu skarbowego ten podatek od nabytej usługi i wykazać go w specjalnej deklaracji (oznaczonej symbolem VAT-9M). Niestety, ponieważ podatnik zwolniony nabywa tę usługę do czynności zwolnionych od podatku, zapłaconego fiskusowi podatku nie może odliczyć. Wartość netto wynikająca z faktury, powiększona o nieodliczony VAT może jedynie zostać zaliczona w całości do kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym (gdy podatek ten jest płacony od dochodu).

Warto też pamiętać, że podatnik korzystający ze zwolnienia z VAT w takim przypadku powinien się zarejestrować do transakcji wewnątrzwspólnotowych (na formularzu VAT-R).

Podatek dochodowy od reklamy na Facebooku

Skomplikowane? To i tak nic trudnego w porównaniu z rozliczeniem od takiego zakupu podatku dochodowego. O ile bowiem o imporcie usług i rozliczaniu VAT przez nabywcę większość przedsiębiorców coś słyszała, tak przy podatku dochodowym na ogół przecierają oni oczy ze zdumienia. A również i tutaj pewne obowiązki ciążą na nabywcy usługi. Dlaczego?

Otóż co do zasady podatek dochodowy od sprzedaży (w tym także usług) rozlicza sprzedawca - a co za tym idzie, płaci od takiej sprzedaży podatek. Nabywca posiadaną fakturę dokumentującą zakup rozlicza ewentualnie w kosztach uzyskania przychodu, dzięki czemu zmniejsza swój podatek względem fiskusa.

Tak jest w przypadku transakcji krajowych. W zagranicznych występują natomiast pewne wyjątki. Chodzi tutaj o tzw. podatek u źródła.

Generalna zasada mówi, że podatek dochodowy sprzedawca usługi płaci u siebie. Od tej reguły są jednak pewne wyjątki. Polskie ustawy o podatku dochodowym (zarówno PIT jak i CIT, gdzie przy reklamie na Facebooku istotny jest CIT) zawierają katalog usług, od których polski fiskus także chce podatek. Mówiąc innymi słowy w naszym przypadku jest to podatek dochodowy, który dostawca usługi, a więc Facebook Ireland Limited, jest winny polskiemu fiskusowi.

Obciążenie to nie należy do najniższych. Zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi podatek u źródła dla usług reklamowych wynosi aż 20% przychodu. Jak nietrudno się domyślić płatnikiem tego podatku (a więc obowiązanym do jego pobrania i odprowadzenia do urzędu skarbowego) jest nie kto inny, jak nabywca usługi (a więc krajowy przedsiębiorca), a nie zagraniczna firma (chyba że ta posiadałaby w Polsce zakład, od którego rozliczany jest polski CIT).

Wpłaty takiej należy dokonać w terminie 7 dni od zakończenia miesiąca, w którym wypłacono wynagrodzenie.

Na polskiej firmie kupującej taką usługę ciążą też odpowiednie obowiązki informacyjne. I tak do końca stycznia roku następującego po tym, w którym wypłacono należności kontrahentowi, należy złożyć w urzędzie skarbowym tzw. CIT-10Z. Ponadto do końca trzeciego miesiąca następnego roku należy sporządzić informację IFT-2R, którą przekazuje się w tym terminie zarówno fiskusowi (urząd skarbowy właściwy dla zagranicznych przedsiębiorców niemających siedzi w Polsce), jak i usługodawcy.

Jak obniżyć bądź uniknąć podatku?

W niektórych przypadkach podatek u źródła można znacznie ograniczyć bądź w ogóle go wyeliminować powołując się na umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Tak też jest w przypadku usług reklamowych.

Przytoczona regulacja może mieć zastosowanie w naszym przypadku (czyli zakupu usługi reklamowej od Facebook Ireland Limited). Polska firma nabywając usługę reklamową może zatem nie zapłacić od niej podatku u źródła. Niestety występuje tutaj pewien haczyk.

Aby powołać się na korzystniejsze od polskich regulacji przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, musimy dysponować certyfikatem rezydencji podatkowej usługodawcy, który potwierdzi, że ten rozlicza się z całości swoich dochodów w obcym państwie (tutaj Irlandii).

Niestety polskie organy podatkowe nie zaakceptują nam kser, faksów czy przesłanych skanów (por. wyro NSA z dnia 05.01.2011 r., sygn. akt II FSK 1363/09). Certyfikat rezydencji trzeba posiadać w oryginale bądź kopii notarialnie potwierdzonej. Może on też przyjąć wersję elektroniczną.

Należy przy tym pamiętać, że obniżenie podatku bądź jego niezapłacenie z uwagi na zastosowanie przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie zwalnia nabywcy usługi z opisanych wyżej obowiązków informacyjnych.