Kilometrówka (ryczałt) za jazdy lokalne dla pracownika z podatkiem

Przeczytaj także: Ryczałt na jazdy lokalne dla pracownika w koszty firmy

Wszystko przez wyrok NSA z 15 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 635/14 (wyrok opisaliśmy tutaj: Oddelegowanie pracownika: świadczenia z czy bez podatku?), w którym to sąd uznał, że wydatki ponoszone w interesie pracodawcy nie mogą być zaliczane do przychodu pracownika. Wyrok ten wprawdzie dotyczył wyłączenia z przychodów podatkowych wydatków na przejazdy i noclegi oraz wyżywienie pracowników w ramach obowiązków służbowych, których miejsce pracy było wskazane jako pewien obszar działania, a nie konkretny adres, niemniej przez analogię pracownicy spółki uznali, że na jego podstawie także wypłacana tzw. kilometrówka na jazdy lokalne prywatnym autem po regionie wskazanym jako miejsce pracy również do przychodów nie powinna być zaliczana.

Dlatego też spółka wystąpiła w ramach interpretacji podatkowej z zapytaniem, czy faktycznie kwoty kilometrówek wypłacanych pracownikom, za jazdę własnym samochodem w ramach stosunku pracy, jako świadczenie w zamian za wydatek ponoszony w interesie pracodawcy stanowią ich przychód oraz czy istnieje obowiązek pobierania i odprowadzania od nich zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Organ wydający interpretację stwierdził, że jedynie w przypadkach wprost w ustawie wskazanych, ryczałt za jazdy lokalne jest zwolniony z opodatkowania (tyczy się to pracowników pomocy społecznej, leśniczych czy pracowników Poczty Polskiej). W pozostałych przypadkach zwrot kosztów za tzw. jazdy lokalne jest opodatkowany.

Sprawa trafiła do WSA, który w wyroku z dnia 07.02.2017 r., sygn. akt I SA/Gd 1461/16 przyznał rację fiskusowi (wyrok nie jest prawomocny).

Sąd wskazał, iż pojęcie przychodu - na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych (zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy), należy rozumieć bardzo szeroko. Są to otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przychód taki obejmuje w związku z tym każdą realną korzyść, jaką uzyska lub uzyskał podatnik.

Również przychody ze stosunku pracy w ustawie podatkowej są rozumiane bardzo szeroko. Są to wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

WSA podkreślił, że katalog przychodów ze stosunku o pracy jest otwarty, w efekcie czego każda wypłata, którą otrzymuje pracownik w związku z pozostawaniem w stosunku pracy, stanowi jego przychód z tego źródła, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, chyba że są to świadczenia, co prawda, związane ze stosunkiem pracy, ale zwolnione od podatku na mocy odrębnego przepisu.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy mówi natomiast, że wolny od podatku jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika.

WSA podkreślił, że regulacja ta dotyczy tylko niektórych pracowników (którym prawo do zwrotu przyznane zostało na podstawie odrębnych przepisów ustaw). Dlatego też należy przyjąć, że wszystkie inne przypadki ze zwolnienia nie korzystają, a co za tym idzie - generują przychód ze stosunku pracy, który podlega opodatkowaniu tak samo, jak inne świadczenia uzyskiwane przez pracownika z tego tytułu.