Zakup usług transportowych własnych towarów w kosztach podatkowych

Przeczytaj także: Odsetki od kredytu w koszty podatkowe nie zawsze w dacie zapłaty

W myśl art.15 w/w ustawy, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów za wyjątkiem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, które zostały wymienione w art. 16 ust. 1 w/w ustawy.

Kwestia związana z momentem potrącalności kosztów uzyskania przychodów została uregulowana w przepisach art.15 ust.4 oraz art. 15 ust. 4b-4h ustawy o PDOP.

Podatnik sam ocenia, czy dany wydatek stanowi koszt bezpośrednio związany z przychodami, czy jest to tzw. koszt pośredni, uwzględniając specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej. Może być bowiem tak, że u jednego podatnika ten sam wydatek jest kosztem bezpośrednio związanym z przychodami, a u innego podatnika dany wydatek kwalifikowany jest do kosztów pośrednich. W przypadku nabywania usług transportowych, w ramach których dostarczany jest towar kontrahentom należy pamiętać, że jeżeli koszty transportu dotyczyć będą wielu dostaw towarów, to co do zasady będą stanowić koszty pośrednie. Ostateczna ocena zależy jednak od możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do określonych przychodów. Jeśli podatnik będzie wstanie odnieść konkretny koszt dostawy do konkretnej transakcji sprzedaży, istnieje możliwość zakwalifikowania poniesionych wydatków do kosztów bezpośrednich.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 19.11.2015r., znak:IBPB-1-2/4510-257/15/BKD stwierdził m.in., że: "(...) o charakterze kosztów decyduje również przyjęta (…) polityka w zakresie rachunkowości, będąca odzwierciedleniem rodzaju działalności wykonywanej przez podatnika. (…)"

Wobec powyższego jeśli dla celów bilansowych wydatki na zakup usługi transportowej, w ramach której towar na własny koszt dostarczany jest nabywcy, ujmowane są w kosztach na bieżąco w dacie poniesienia, to przyjęcie takiego rozwiązania również dla celów podatkowych nie powinno być kwestionowane.

Za ujęciem omawianych wydatków w kosztach podatkowych w dacie poniesienia przemawia również to, że często jednym transportem przewożonych jest wiele różnych towarów i/lub też te towary są rozwożone do różnych miejsc i trudno koszty nabytej usługi transportowej właściwie przyporządkować do poszczególnych towarów. W takim przypadku zasadne jest przyjęcie, że wydatki na ww. usługę transportową stanowią tzw. koszty pośrednie.