Ulga prorodzinna przy braku podatku u rodziców

Przeczytaj także: 500+ a zeznanie podatkowe i ulga na dzieci

Ulga na jedno dziecko wynosi 1 112,04 zł. Przy dwójce pociech na podatku można zaoszczędzić nawet 2 224,08 zł, a przy trójce aż 4 224,12 zł. Trzecie dziecko daje bowiem prawo do ulgi w kwocie 2 000,04 zł, a czwarte i każde kolejne aż 2 700 zł.

Niestety ulga ta nie jest przewidziana dla każdego. Przede wszystkim trzeba posiadać dzieci uprawniające do ulgi (te zostały podzielone przez ustawodawcę na trzy kategorie: małoletnie, bez względu na wiek - otrzymujące zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, uczące się - do 25 roku życia, gdy zbyt dużo nie zarabiają).

Po wtóre, trzeba osiągać określone dochody. Chodzi tutaj o dochody opodatkowane skalą podatkową - jedynie od nich można bowiem odliczyć ulgę.

Ulga na dzieci jest jednym z kilku odliczeń, które można uwzględnić w rocznym zeznaniu podatkowym (niektóre odliczenia są brane pod uwagę już na etapie ustalania zaliczek na podatek). Niekiedy zdarza się, że uzyskany dochód jest na tyle niski, że nie pozwala na pełne skorzystanie z tych odliczeń.

Czy trudno sobie taką sytuację wyobrazić? Nie. Praca na część etatu z niską pensją jest tutaj dobrym przykładem. Podobnie działalność gospodarcza. Ta nie zawsze przynosi kolosalne dochody. Mogą one wręcz nie przekroczyć kwoty wolnej od podatku.

W obydwu sytuacjach w trakcie roku mogą nie być odprowadzane do fiskusa zaliczki na podatek. Nadto w rozliczeniu rocznym również podatek nie wystąpi (i to pomimo nierozliczania ulg). Niemniej już samo to, że pokażemy w nim dochód, uprawnia nas do skorzystania z ulgi prorodzinnej. Jak jednak tego dokonać, skoro nie ma podatku, od którego ulgę można by odliczyć? Podatek dochodowy bowiem to nie VAT - tutaj odliczenie nie może przekroczyć wartości podatku.


Jak odliczyć ulgę przy braku podatku? W takim przypadku można wystąpić o tzw. dodatkowy zwrot, w ramach którego można odliczyć (ponad podatek) ulgę do wysokości nieprzekraczającej łącznej kwoty zapłaconych przez podatnika (bądź pobranych przez płatnika) składek na ubezpieczenie społecznie i ubezpieczenie zdrowotne, podlegających odliczeniu, pomniejszonych jednakże o te składki, które zostały wykazane w innych PIT-ach (PIT-36L, PIT-28, PIT-16A, PIT-19A).

Załóżmy dla przykładu, że w danym roku przedsiębiorca poniósł stratę. Zapłacił jednak duże ZUSy z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Szerzej o odliczeniach z tego tytułu pisaliśmy m.in. w artykułach: Odliczenie składek na ubezpieczenie społeczne w rocznym PIT 2016 i Odliczenie od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne w PIT 2016.
Same składki na ubezpieczenie społeczne wyniosły zatem u niego ponad 9 tys. zł, a do tego dochodzi jeszcze składka na ubezpieczenie zdrowotne o wartości ok. 3 tys. zł.

W efekcie, nie płacąc ani złotówki podatku, w ramach ulgi prorodzinnej taki przedsiębiorca mógłby odliczyć ponad 12 tys. zł. Oczywiście dla tak dużego odliczenia potrzeba aż 6-tki dzieci uprawniających do ulgi. Niemniej jak najbardziej takie odliczenie jest możliwe.

Dochody wolne od podatku

Niestety wystąpienie dochodów (a przynajmniej przychodów) opodatkowanych skalą podatkową jest tutaj niezbędne, aby zyskać prawo do ulgi. Nie rozliczą jej zatem osoby, które uzyskują wyłącznie dochody zwolnione od opodatkowania albo w ogóle wyłączone spod opodatkowania tudzież nie mają żadnych dochodów. Tytułem przykładu można tutaj wymienić dochody z gospodarstw rolnych, świadczenie pielęgnacyjne czy też 500+.

Fiskus odmawia także ulgi tym, którzy uzyskują jedynie dochody zagraniczne, które w Polsce są zwolnione od podatku zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania - pomimo zapłaty składek do ZUS w Polsce. Pisaliśmy o tym m.in. w artykule: Dochody zagraniczne nie dają prawa do ulgi na dziecko!