Jak przyspieszyć amortyzację środków trwałych?

Przeczytaj także: Budynek wybudowany na cudzym gruncie amortyzujemy liniowo

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Spóła akcyjna działa w sektorze chemicznym. Prowadzi ona prace badawczo-rozwojowe, w tym laboratoryjne. Prace te są prowadzone za pomocą nowoczesnych, specjalistycznych, zaawansowanych urządzeń technologicznych i aparatury badawczej. Spółka kupuje zatem różnego rodzaju środki trwałe, na których przeprowadza testy, badania, próby i doświadczenia chemiczne. Środki trwałe są amortyzowane metodą liniową.

Zadano pytanie, czy spółka ma prawo do podwyższenia stawek amortyzacyjnych o współczynnik nieprzekraczający 2,0 dla maszyn i urządzeń, będących aparaturą naukowo-badawczą lub doświadczalno-produkcyjną, zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(...) Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Sebastian Duda - Fotolia.com

Jak podwoić odpisy amortyzacyjne zaliczane do kosztów firmy?

Korzystając ze współczynników podwyższających, które są dostępne dla określonych grup środków trwałych, poddanych szybkiemu starzeniu się technologicznemu.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Na mocy art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 16h ust. 2 updop, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Zgodnie zaś z art. 16i ust. 1 updop, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewidują możliwość podwyższenia stawek wynikających z Wykazu stawek amortyzacyjnych. Przesłanki tego podwyższenia zostały wskazane w art. 16i ust. 2 updop i są uzależnione m.in. od rodzaju środka trwałego i warunków, w których jest on użytkowany. Częstotliwość dokonywania zmian stawek amortyzacyjnych (uzależniono od określonych okoliczności) została wskazana w art. 16i ust. 3-4 ww. ustawy.

Stosownie do art. 16i ust. 2 pkt 3 updop, podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (dalej: „KŚT”), wydanej na podstawie odrębnych przepisów, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.

Podwyższenie stawek amortyzacyjnych wiąże się zwykle z większym od standardowego zużyciem środków trwałych. Art. 16i ust. 2 pkt 3 updop, pozwala na podwyższenie podstawowych stawek amortyzacyjnych zawartych w załączniku do ustawy przy pomocy współczynników zwiększających stawkę. Zastosowanie współczynnika polega na przemnożeniu stawki podstawowej przez wartość współczynnika.

Jak stanowi art. 16i ust. 7 updop, wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, określenia szczególnej sprawności technicznej maszyn, urządzeń i środków transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych.

Zgodnie z punktem 4 Objaśnień do Załącznika Nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – Wykaz Rocznych Stawek Amortyzacyjnych, przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 i 8 KŚT, poddane szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3 updop, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną.

Jeżeli więc, środek trwały należy do którejś z grup 4-6 i 8 KŚT i spełnia jednocześnie przesłanki określone w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych do uznania go za składnik poddany szybkiemu postępowi technicznemu, to wówczas będzie można zmienić stawkę amortyzacyjną dla takiego środka trwałego podwyższając ją przy uwzględnieniu współczynnika nie wyższego niż 2,0. (...)

W oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca może stosować podwyższoną stawkę amortyzacyjną dla ww. środków trwałych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uprawniony jest do stosowania stawki amortyzacyjnej o współczynniku nieprzekraczającym 2,0 dla maszyn i urządzeń, będących aparaturą naukowo-badawczą lub doświadczalno-produkcyjną, zgodnie z art. 16i ust. 2 pkt 3 updop. (...)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów