Omyłkowo naliczonego VAT nie trzeba płacić i składać deklaracji

Przeczytaj także: Oszustwa podatkowe nie pozbawiają prawa do korygowania VAT

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT. Z początkiem stycznia 2016 r. zainstalował kasę fiskalną w związku z utratą prawa do zwolnienia. Serwisant omyłkowo zafiskalizował na tym urządzeniu stawkę podstawową 23% zamiast stawki zwolnionej. Wnioskodawca nie zwrócił na to uwagi, w związku z czym wystawiane przez niego paragony zawierały podatek należny. O nieprawidłowości zorientował się dopiero z chwilą dostarczenia dokumentów za miesiąc styczeń do biura rachunkowego.

Pomyłka została natychmiast zgłoszona serwisantowi, który zmienił stawkę w kasie fiskalnej i dokonał stosownej adnotacji w książce serwisowej tego urządzenia. Błędy w sprzedaży zostały odpowiednio odnotowane w prowadzonej ewidencji korekt, w której to wskazano prawidłowe kwoty obrotu oraz przyczynę zaistnienia korekty. Wnioskodawca zadał pytanie, czy w takiej sytuacji jest obowiązany do rozliczenia podatku VAT za miesiące styczeń i luty 2016 r., w tym złożyć deklaracje VAT-7? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(...) W myśl art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710) zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. adam88xx - Fotolia.com

VAT

Omyłkowo wykazanego VAT nie trzeba płacić i składać deklaracji,

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 powołanej ustawy, w myśl którego, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z powyższego przepisu wynika, że podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, że kryterium decydującym o obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń, a nie opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ww. ustawy.

Stosownie do zapisu art. 111 ust. 3a pkt 5 cyt. ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1.

Jak wynika z art. 111 ust. 7a pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Zgodnie z brzmieniem § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U z 2013 r. poz. 363) podatnicy o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy, ewidencjonują wartość sprzedaży jako sprzedaż zwolnioną.

Paragonem fiskalnym jest wydrukowany przez kasę dla nabywcy przez kasę rejestrującą w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonana transakcję sprzedaży (§ 2 pkt 12 ww. rozporządzenia).

Zatem w sytuacji, kiedy sprzedawca jest obowiązany do ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, dokumentem potwierdzającym fakt sprzedaży jest m.in. paragon fiskalny.

Z § 8 ust. 1 pkt 7-13 rozporządzenia wynika, że paragon fiskalny zawiera co najmniej cenę jednostkową towaru lub usługi, ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku, wartość rabatów lub narzutów, o ile występują, wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów, wartość sprzedaży zwolnionej od podatku, łączną kwotę podatku, łączną kwotę sprzedaży brutto.

Natomiast zgodnie z § 14 ust. 1 pkt 1 i 2 cyt. rozporządzenia podatnicy stosujący kasy dokonują weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług, wartości stawek podatkowych, waluty ewidencyjnej wraz z jej symbolem i wartością przelicznika, wskazań daty i czasu oraz właściwego przyporządkowania nazw towarów do stawek podatku, niezwłocznie zgłaszają podmiotowi prowadzącemu serwis główny lub podmiotowi prowadzącemu serwis kas każdą nieprawidłowość w pracy kasy.

Zaznaczyć należy, że stosownie do § 2 pkt 11 cyt. rozporządzenia, istotą kasy rejestrującej jest posiadanie pamięci fiskalnej, tj. urządzenia zawierającego elektroniczny nośnik danych, umożliwiającego jednokrotny, niezmienialny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych.

Należy zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg. Prowadzone przez podatnika urządzenia księgowe powinny w sposób rzetelny odzwierciedlać przebieg zaistniałych zdarzeń związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym zawierać między innymi dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty zapisów w prowadzonych wcześniej ewidencjach.