Zmiana/skrócenie roku podatkowego spółki z o.o.
2016-06-14 13:15
Przeczytaj także: Wykup przez NBP jego bonów pieniężnych nie jest sprzedażą dla banku
Jednakże, stosownie do art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.
Tak więc ustawodawca – wprowadzając zasadę, że rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym – daje jednocześnie podatnikom podatku dochodowego od osób prawnych możliwość przyjęcia jako roku podatkowego innego okresu kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. Skorzystanie z tej możliwości jest uzależnione od spełnienia określonych warunków, tj.: zawarcia stosownych postanowień w dokumencie regulującym zasady ustrojowe podatnika oraz zawiadomienia w stosownym terminie właściwego naczelnika urzędu skarbowego o dokonanym wyborze roku podatkowego innego niż kalendarzowy.
Zauważyć należy, że uregulowania zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie zmiany roku podatkowego odwołują się również do innych przepisów, które regulują kwestie zamknięcia ksiąg rachunkowych. Te odrębne przepisy są zawarte w ustawie o rachunkowości.
W przypadku gdy na podatniku ciąży obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych przed upływem przyjętego roku podatkowego za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W takim przypadku kolejny rok podatkowy trwa od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego (najczęściej jest to koniec roku kalendarzowego, który jest zbieżny z wybranym rokiem podatkowym). Odmiennie niż w przypadku dobrowolnej zmiany roku podatkowego przez podatnika, w przypadku wymuszonej zmiany roku podatkowego uzależnionej od obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych nie spoczywa na podatniku obowiązek zawiadomienia organu podatkowego o tym fakcie. Zmiana roku podatkowego następuje niejako niezależnie od podatnika i jest wymuszona obowiązującymi przepisami, a ustawa podatkowa tylko sankcjonuje powstałe okoliczności.
W interpretacji indywidualnej z 9 czerwca 2016 r. Znak: IBPB-1-1/4510-106/16/BK uznano za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, stwierdzające, że pierwszy po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej rok podatkowy nowo powstałej spółki zakończył się 31 grudnia 2015 r., albowiem z treści przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynikało, że spółka nie dopełniła jednego z warunków umożliwiających przyjęcie innego niż rok kalendarzowy roku podatkowego, tj. nie zawiadomiła w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej naczelnika urzędu skarbowego o dokonanym wyborze. W konsekwencji Spółka zobowiązana była do przyjęcia, że w jej przypadku pierwszy rok podatkowy zakończył się w dniu 31 grudnia 2015 r. i na ten dzień winna była również zamknąć ewidencje księgowe pozwalające na ustalenie wyniku finansowego za ten okres. Zatem z dniem 1 stycznia 2016 r. rozpoczął się drugi rok podatkowy spółki z o.o.
Z treści wniosku wynika również, że pismem z dnia 18 stycznia 2016 r. Spółka zawiadomiła właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego o zmianie roku podatkowego i wyborze roku podatkowego stanowiącego 12 następujących po sobie miesięcy począwszy od 1 lipca do 30 czerwca. Zawiadomienie to nastąpiło zatem w terminie określonym w art. 8 ust 4 ustawy o CIT, co oznacza, że stosownie do art. 8 ust. 3 tej ustawy, drugi rok podatkowy Spółki – rozpoczęty 1 stycznia 2016 r. – nie może być krótszy niż dwanaście miesięcy i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe. Oznacza to, że rok ten nie może zostać zamknięty 30 czerwca 2016 r., lecz 30 czerwca 2017 r.
W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zatem zastosowania powołany przez Wnioskodawcę we wniosku art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, albowiem nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. przepisu, a dokonana zmiana roku podatkowego wynika wyłącznie z woli Wnioskodawcy, nie zaś ze zdarzeń gospodarczych obligujących Spółkę do zmiany tego roku.
Co prawda, księgi rachunkowe zamyka się w myśl art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy o rachunkowości na dzień kończący rok obrotowy, to jednak rok obrachunkowy powinien być tożsamy z rokiem podatkowym. Innymi słowy w art. 12 ust. 2 ustawy o rachunkowości wyliczone zostały sytuacje, w których powstanie obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, w których możliwe będzie zastosowanie postanowień wynikających z art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, to jednak nie może dotyczyć to pkt 1 art. 12 ust. 2, tj. końca roku obrotowego, gdyż zawsze musi być to ten sam dzień, w którym Spółka zamyka rok podatkowy. Przepis art. 8 ust. 6 ustawy podatkowej jest przepisem szczególnym, odnoszącym się do incydentalnych przypadków, jak np. zakończenie działalności, postawienie jednostki w stan likwidacji lub upadłości, czy zmiana formy prawnej (z pewnymi wyjątkami), które w przypadku Wnioskodawcy nie miały miejsca.
Reasumując, drugi rok podatkowy Wnioskodawcy winien zostać zamknięty 30 czerwca 2017 r., natomiast kolejne lata podatkowe mogą obejmować, przypadające po tej dacie okresy od 1 lipca do 30 czerwca.
Dla stosowania ww. lat podatkowych nie będzie przy tym konieczne składanie ponownego zawiadomienia o zmianie roku podatkowego.(...)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
1 2
oprac. : Ministerstwo Finansów
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)