Certyfikat rezydencji kontrahenta jako dokument elektroniczny?

Przeczytaj także: Chmura internetowa z podatkiem u źródła?

Zasadniczo płatnik podatku u źródła powinien posiadać certyfikat rezydencji swoich kontrahentów w oryginale lub w postaci kopii poświadczonej notarialnie. W niektórych przypadkach jednak zdarza się, że uzyskanie certyfikatu rezydencji w postaci oryginału dokumentu jest niemożliwe.

Należy zauważyć, że powyższa sytuacja ma właśnie miejsce w przypadku certyfikatów rezydencji wydawanych przez właściwy organ administracji Hiszpanii. Otrzymanie certyfikatu rezydencji w tym państwie jest bowiem możliwe w drodze pobrania tego dokumentu z oficjalnej strony internetowej urzędu.

Na podstawie przepisu art. 26 ust. 1 w związku z art. 4a pkt 12 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej PDOP) wnioskować można, że jeżeli w danym państwie nie jest możliwe uzyskanie certyfikatu rezydencji w formie oryginału papierowego dokumentu ale dokument ten został wydany przez właściwy organ administracji podatkowej państwa rezydencji kontrahenta, a także zawiera wszystkie niezbędne informacje w celu zastosowania postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, to elektroniczna forma tego certyfikatu jest wystarczająca dla celów udowodnienia miejsca zamieszkania lub siedziby podmiotu zagranicznego. Dokument taki można wówczas uznać za spełniający wymogi formalne przewidziane w ustawie o PDOP.

Stanowisko takie potwierdzają także organy podatkowe m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 11.06.2014 r., znak: IPPB5/423-284/14-4/KS.

Nadmienić należy, że w przypadku wątpliwości co do poprawności dokumentów posiadanych przez podatnika, polskie organy podatkowe mogą zwrócić się bezpośrednio do władz hiszpańskich w celu potwierdzenia autentyczności dokumentu, na podstawie Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Madrycie dnia 15.11.1979 r.