Rozliczenie zaliczki przy sprzedaży na fakturę VAT marża

Przeczytaj także: Sprzedaż VAT marża w nowym JPK_VAT z deklaracją

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 14.01.2015 r. nr IBPP1/443-1098/14/AW, w której czytamy:

„(...) Zatem w przypadku otrzymania zapłaty przed wykonaniem usługi turystyki podatnik powinien obliczyć kwotę podatku od otrzymanej zaliczki przy uwzględnieniu, iż podstawą opodatkowania w tym przypadku jest również marża.

W momencie otrzymania zaliczki na poczet usługi turystyki, z uwagi na szczególną procedurę przy świadczeniu tych usług, podatnik może zamiast obliczania marży uwzględniającej faktycznie poniesione koszty przyjąć marżę taką, którą skalkulował przy określaniu ceny danej usługi, obliczoną w oparciu o przewidywane koszty. Cena usługi, co do zasady, jest stała dla danego klienta i znana już przy dokonywaniu pierwszych przedsprzedaży tej usługi. W takiej sytuacji podatnik powinien posiadać stosowną dokumentację, która potwierdzałaby, że skalkulowane koszty uwzględniane przy wyliczeniu ceny i marży mają swoje uzasadnienie (np. umowy zawarte z hotelami, przewoźnikami).

Natomiast w sytuacji, gdy znane będą już faktyczne koszty poniesione z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty w odniesieniu do danej usługi i kwota marży obliczona przy uwzględnieniu tych kosztów będzie inna niż wcześniej skalkulowana, podatnik powinien dokonać korekty podatku w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym usługa została wykonana.(...)”

Poglądu takiego nie podzielają za to sądy administracyjne.

WSA w Krakowie w wyroku z dnia. 25.011.2014 r., sygn. akt I SA/Kr 1472/14 uznał, że obowiązek podatkowy przy wpłacie zaliczki z tytułu świadczenia usług turystyki powstanie dopiero z chwilą ustalenia faktycznej marży. Specyficzny charakter usług turystycznych powoduje, że na dzień otrzymania zaliczki, czyli często na kilka miesięcy przed imprezą turystyczną, wyliczenie kwoty marży jest niewykonalne, w związku z czym nie da się ustalić podstawy opodatkowania.

Idąc dalej sąd wyjaśnił że marża ustalona na dzień powstania obowiązku w odniesieniu do zaliczek wpłaconych na poczet wykonania usługi turystycznej nie będzie odzwierciedleniem rzeczywistej marży uzyskanej w konsekwencji wykonania tej usługi, co z kolei pozostaje w sprzeczności z treścią art. 119 ust. 2 ustawy o VAT.

W podobnym tonie wypowiedział się WSA w Opolu w wyroku z dnia 17.12.2014 r., sygn. akt I SA/Op 607/14.

W wyroku tym czytamy, że skoro „(...)marża jest to różnica między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, to z wykonaniem tej usługi będzie się łączyć możliwość ustalenia marży na tej transakcji. Brak wiedzy dotyczącej wszystkich kosztów składowych takiej usługi, w tym ze względu na niezrealizowanie jeszcze wszystkich czynności niezbędnych do wykonania takiej usługi, skutkuje brakiem możliwości ustalenia marży w momencie zapłaty zaliczki, a to w konsekwencji powoduje niemożność opodatkowania zaliczki.(...)”

Przytoczone interpretacje oraz wyroki sądowe tyczą się wprawdzie usług turystyki opodatkowanych marżą, niemniej z uwagi na tożsamość regulacji w tym zakresie, zdaniem autora, można je stosować także do odstawy towarów używanych opodatkowanej na zasadach marży.

Podsumowując, aby nie wejść w spór z organami podatkowymi, podatnik powinien każdorazowo opodatkować otrzymaną zaliczkę na poczet sprzedaży towarów w systemie VAT marża. Jeżeli znana jest mu już wtedy wartość tej marży (czyli wie, jaką cenę będzie musiał zapłacić zbywcy), to do jej wysokości powinien odnieść otrzymaną zaliczkę przy liczeniu podatku. Jeżeli wartości tej nie zna, należy przyjąć marżę szacunkową.