Otrzymana w darowiźnie działka nie obniża podatku od firmy

Przeczytaj także: Korekta kosztów na darowiznę towarów handlowych ale nie wyposażenie

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

19 czerwca 2009 r. wnioskodawca otrzymał w darowiźnie działkę od swojej matki. 31 grudnia 2014 r. nieruchomość tę wniósł do prowadzonej firmy polegającej na działalności deweloperskiej. Wcześniej grunt ten został przez niego podzielony na 3 mniejsze działki (na każdej ma stanąć odrębny budynek mieszkalny, jednorodzinny).

Na potrzeby podatku dochodowego wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wskazana darowizna została uznana za towar handlowy, który zostanie sprzedany wraz a wybudowanym na niej budynkiem. Wartość działki została ustalona na podstawie cen rynkowych z dnia jej wprowadzenia jako towaru handlowego do firmy. Wnioskodawca rozpoznał z tego tytułu koszt uzyskania przychodu.

Wnioskodawca zadał pytanie, czy mógł dokonać wyceny tej działki w cenie rynkowej i zaliczyć ją do kosztów podatkowych? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(...) Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. rsooll - Fotolia.com.jpg

Otrzymana w darowiźnie działka nie obniża podatku od firmy

Otrzymany w drodze darowizny grunt, który został uznany za towar handlowy firmy, winien zostać ujęty w księdze przychodów i rozchodów, a także w spisie z natury, gdy nie zostanie sprzedany do końca roku. Nie będzie on jednak stanowił kosztu uzyskania przychodu z uwagi na to, że został on otrzymany nieodpłatnie.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 (zdanie pierwsze) ww. ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Zgodnie z § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1037 ze zm.), podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie utraty w ciągu roku podatkowego prawa do zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym, zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia (por. § 29 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży. Natomiast w myśl § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia, przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika. (...)

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że obowiązek ujęcia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów otrzymanej w drodze darowizny działki, jako towaru handlowego, w odpowiedniej wartości, jak również obowiązek ujęcia niesprzedanej w roku podatkowym nieruchomości w remanencie końcowym (początkowym), nie oznacza automatycznie, że wartość ta stanowić będzie koszt uzyskania przychodów w momencie sprzedaży wybudowanego na niej budynku. Zauważyć bowiem należy, że skoro nabycie działki, o której mowa we wniosku nastąpiło w drodze darowizny (nieodpłatnie), to jej wartość nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, albowiem nie zostanie spełniona przesłanka poniesienia wydatku, wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego wartość otrzymanej w drodze darowizny nieruchomości gruntowej stanowiącej towar handlowy w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie może być uwzględniona przy ustalaniu dochodu z tej działalności gospodarczej. Przy czym, do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca może zaliczyć faktycznie poniesione i udokumentowane wydatki związane z podziałem otrzymanej w drodze darowizny działki na trzy działki budowlane. Ponadto zauważyć należy, że art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na który powołuje się Wnioskodawca w przedstawionym we wniosku stanowisku, nie może mieć zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem przepis ten dotyczy sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego. Natomiast w sprawie będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca nabytą w drodze darowizny nieruchomość gruntową uznał za towar handlowy w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. (...)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów