Opłata za odrolnienie gruntu w koszty uzyskania przychodu

Przeczytaj także: Usługi od podmiotów powiązanych w wartości początkowej budynku

Jeśli mamy działkę rolną i wiążemy z nią jakieś plany inwestycyjne czy budowlane, ich realizację można rozpocząć dopiero po odrolnieniu działki. Wniosek o odrolnienie, a dokładniej o zmianę przeznaczenia gruntu rolnego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, wraz z jego uzasadnieniem i kilkoma dodatkowymi dokumentami (m.in. potwierdzającymi własność nieruchomości), przyjmują wójt, burmistrz lub prezydenta miasta.

Trzeba zapłacić

Nierzadko zdarza się, że po odrolnieniu i objęciu gruntu miejscowym planem, nadal figuruje on w ewidencji gruntów i budynków jako grunt rolny. Tutaj może pojawić się konieczność uzyskania pozwolenia na wyłączenie gruntu z produkcji rolnej, co generalnie kosztuje. Odpowiednia jednostka samorządu terytorialnego określa w drodze decyzji jednorazową wpłatę oraz opłaty roczne na zasadach określonych w art. 12-12a ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Właściciel musi zapłacić tę jednorazową w terminie do 60 dni od momentu, kiedy decyzja o wyłączeniu stała się ostateczna, a opłatę roczną za dany rok w terminie do 30 czerwca każdego roku.

Pojawia się pytanie, czy te dwie opłaty związane z odrolnieniem gruntu podniosą wartość planowanej inwestycji? Czy opłaty roczne ponoszone do momentu oddania do używania środka trwałego w postaci obiektu magazynowego będą zwiększać jego wartość początkową?

Opłaty nie są związane z budową budynku

Z taką wątpliwością zwrócił się do fiskusa przedsiębiorca będący wspólnikiem w spółce komandytowej prowadzącej działalność związaną z transportem i magazynowaniem towarów. Spółka uzyskała zgodę starosty, aby stanowiąca majątek spółki działka (pierwotnie grunty rolne), została trwale wyłączona z produkcji rolnej, przez co została przeznaczona pod budowę na jej terenie magazynów wraz z zapleczem socjalno-biurowym. Taką inwestycję spółka zamierza wykorzystywać oczywiście w działalności, w szczególności do składowania i przechowywania ładunku dla klientów.

Starosta zwolnił spółkę z opłaty jednorazowej z tytułu trwałego wyłączenia działki z produkcji rolniczej, ale zarządził opłaty roczne z tytułu użytkowania działki, płatne przez 10 lat w wysokości 10% kwoty pierwotnej opłaty za odrolnienie nieruchomości. Zdaniem przedsiębiorcy, te opłaty będzie można zaliczyć w poczet wartości początkowej powstających magazynów i pomieszczeń jako element kosztu ich wytworzenia.

Według przedsiębiorcy, skoro ustawodawca użył sformułowania “i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych”, to znaczy, że katalog wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego powiększających jego wartość początkową jest otwarty. Decydującym w takim razie dla zaliczenia określonego wydatku do wydatków stanowiących koszt wytworzenia środka trwałego, jest możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem. A przecież jedynie poprzez „odrolnienie” posiadanego przez spółkę gruntu możliwe jest rozpoczęcie jakichkolwiek prac budowlanych związanych z realizacją postawienia na niej magazynów potrzebnych w działalności. Stąd, opłaty roczne jako wydatek niezbędny, związany z budową obiektu, stanowić będą zwiększenie wartości wytwarzanego środka trwałego (do momentu oddania go do używania).

Fiskus zaprzeczył.

W interpretacji indywidualnej z 31 grudnia 2015 r. o sygn. IBPB-1-1/4511-616/15/WRz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że fakt, iż zarządzone opłaty roczne za „odrolnienie” działki spółki są powiązane z planowaną budową magazynów, nie oznacza automatycznie, że można je uznać za wydatki mieszczące się w kategorii kosztu wytworzenia środka trwałego. Te coroczne opłaty są naliczane ze względu na sposób użytkowania przez spółkę działki, a nie ze względu na rozpoczęcie procesu wytworzenia nowych środków trwałych spółki, czyli wybudowania magazynów. „(…) Wiążą się one z możliwością korzystania z gruntu na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że nie zwiększają kosztu wytworzenia środka trwałego, o którym mowa w art. 22g ust. 4 ustawy o PIT i nie stanowią elementu wartości początkowej”.

Katarzyna Miazek,