Ulga prorodzinna: ważna umowa rodziców czy odliczenie 50/50?
2016-01-11 11:37
Przeczytaj także: Rozliczenie roczne gdy etat, podatek liniowy i małoletnie dziecko
Podkreślenia przy tym wymaga, że separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński, określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.
W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji. (...)
W świetle zacytowanych wyżej przepisów uznać należy, że w sytuacji, gdy zarówno Wnioskodawca, jak i była małżonka, dysponują prawem wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do dziecka, to oboje są uprawnieni do korzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wskazać jednak należy, że w przywołanym art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zdanie drugie – ustawodawca dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym, możliwe jest skorzystanie z odliczenia od podatku przez jednego z rodziców, przy czym konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie. Przy tym ustawodawca nie wyklucza możliwości odliczenia przez jednego z nich ulgi na dzieci w całej wysokości, jednak konieczne jest w tym zakresie porozumienie rodziców, aby nie doszło do jej dublowania. Natomiast dopiero w sytuacji braku takiego porozumienia, odliczenie przysługuje w częściach równych. Przepisy art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. nie zawierają już warunku zamieszkiwania dziecka z podatnikiem, nie uprawniają też do skorzystania z ww. ulgi tylko dla rodzica, który w większym stopniu ponosi ciężar wychowania. Spełnienie przesłanek określonych w art. 27f uprawnia każdego z rodziców do dokonania odliczeń.
Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że analizowanej sprawie rodzice ustalili podział kwoty ulgi w ten sposób, że matka rozlicza 10 z 12 części przysługującej ulgi, a Wnioskodawca rozlicza 2 z 12 części przysługującej ulgi.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że skoro na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca (ojciec) wraz z matką syna sami ustalili proporcję w jakiej przysługuje im odliczenie kwot tzw. ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to ustalenie to – na mocy art. w 27f ust. 4 zd. 2 ww. ustawy oraz zgodnie z zasadą pacta sunt servanda – jest dla Wnioskodawcy wiążące.
Tym samym – stosownie do art. 27f ust. 4 zd. 2 cyt. ustawy podatkowej – Zainteresowanemu nie przysługuje prawo do rozliczania rzeczonej ulgi w proporcji innej niż ustalona z matką syna.
W konsekwencji, również korygowanie rozliczeń za lata poprzednie z tytułu poruszanego w rozpatrywanym wniosku jest niezasadne. (...)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
1 2
oprac. : Ministerstwo Finansów
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)