Dzieci z różnych związków komplikują ulgę prorodzinną

Przeczytaj także: Rozliczenie roczne gdy etat, podatek liniowy i małoletnie dziecko

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawczyni ma w sumie dwójkę dzieci własnych, w tym jedno pochodzi z poprzedniego związku, a drugie jest córką obecnego męża wnioskodawczyni. Jej mąż przy tym nie przysposobił dziecka zainteresowanej z pierwszego małżeństwa.
Mąż wnioskodawczyni posiada natomiast dwójkę dzieci z pierwszego małżeństwa oraz córkę z wnioskodawczynią. Razem mają oni zatem czwórkę dzieci ze wszystkich związków.

Taką też liczbę wnioskodawczyni wykazała w zeznaniu PIT-36 składanym wspólnie z mężem za rok 2014, podając w PIT/O w kolejności daty urodzeń (PESEL-e): syna męża z pierwszego małżeństwa, córki męża z pierwszego małżeństwa, swojego syna z pierwszego małżeństwa i wspólnej córki.

Ponieważ ulgę na dzieci męża z pierwszego małżeństwa odliczyła w całości jego była żona, wnioskodawczyni pozostawiła puste kratki w części PIT/O tyczące się miesięcy rozliczania ulgi. Całą ulgę odliczyła natomiast w stosunku do swojego syna z pierwszego małżeństwa oraz wspólnej córki.
Ponieważ były to kolejno dzieci trzecie i czwarte, wnioskodawczyni uznała, że ma prawo do odliczenia ulgi w wysokości 2 000,04 zł oraz 2 700 zł i te też wartości wykazała w rocznym PIT.

Urząd skarbowy jednakże zakwestionował kwotę odliczenia. Dlatego też wnioskodawczyni zadała pytanie, jaki limit ulgi przysługuje jej oraz mężowi? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(...) Na mocy art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:
1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Tatyana Gladskih - Fotolia.com

Dzieci z różnych związków komplikują ulgę prorodzinną

Czwórka dzieci liczona w wartościach ulgi prorodzinnej jak dla trójki? Tak może być, jeżeli dzieci te pochodzą z różnych związków ich rodziców. Mówiąc innymi słowy, na potrzeby stosowania odliczenia mąż nie może uznać za swoje dziecko syna żony (i odwrotnie), gdy nie jest jego ojcem bądź go nie przysposobił.

W myśl art. 27f ust. 2 tej ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:
1.jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
a. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
b. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a);
2.dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3.trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
a. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
b. 166,67 zł na trzecie dziecko,
c. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Zgodnie z art. 27f ust. 2b ww. ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:
1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Stosownie do art. 27f ust. 6 pow. ustawy przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 cyt. ustawy, to:
• dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ustawy podatkowej przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.