WDT: oświadczenie spedytora nie zastąpi listu przewozowego CMR
2015-11-18 13:42
Przeczytaj także: Przeliczanie walut przy WDT: ważny obowiązek podatkowy w VAT
Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.
W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. (...)
Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy zauważyć, że z powołanych wyżej uregulowań prawa wynika, że prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE. Istotą przywołanych przepisów jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju i zostały dostarczone do ich nabywcy, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.
Wobec tego, zasadniczą kwestią w przedmiotowej sprawie jest to, aby posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty jednoznacznie świadczyły o tym, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, jak wskazano powyżej, dokumenty wskazane w art. 42 ust. 3 ustawy stanowią podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, które w przypadku, gdy nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy mogą być uzupełnione dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy.
W analizowanej sprawie, Wnioskodawca jako dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy będzie posiadał oświadczenie spedytora, a także kopię faktury, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenie zapłaty za towar.
Przy czym nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że oświadczenie spedytora, które będzie posiadał Wnioskodawca stanowi dokument przewozowy, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, tj. dokument przewozowy, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Jak wskazano wyżej, za dokument przewozowy, o którym mowa art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, należy uznać każdy dokument potwierdzający powierzenie przewoźnikowi lub spedytorowi przewozu lub spedycji towaru poza terytorium kraju, zgodnego ze specyfikacją i fakturą, i dostarczenie tego towaru do miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Jeżeli dokument taki potwierdza wykonanie umowy przewozu, tj. przewiezienie towaru do miejsca przeznaczenia i wydanie go odbiorcy, to jest on dokumentem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, nawet, jeżeli nie jest to tradycyjny list przewozowy.
Tym samym tut. Organ nie neguje, że przedmiotowe oświadczenie może zastąpić tradycyjny list przewozowy. Należy jednak wskazać, że przedmiotowe oświadczenie otrzymane od spedytora, nie będzie dokumentem jednoznacznie potwierdzającym, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego. Należy zauważyć, że z niniejszego oświadczenia nie będzie wynikać, że nabywca odebrał towar, bowiem przedmiotowe oświadczenie nie będzie opatrzone podpisem tej osoby, ani pieczątką nabywcy. Co prawda przewoźnik oświadcza, że towary, będące przedmiotem dostawy, zostały dostarczone na wskazany adres jednakże oświadczenie to w formie opisanej przez Wnioskodawcę, tj. bez podpisu osoby, która odebrała towar oraz bez pieczątki nabywcy świadczy jedynie o wykonaniu usługi transportu towaru przez przewoźnika. Posiadane przez Spółkę oświadczenie nie zawiera żadnego potwierdzenia osoby upoważnionej do odbioru towaru, że został on dostarczony do miejsca przeznaczenia w innym kraju wspólnotowym. Tym samym z ww. oświadczenia nie wynika, że nabywca odebrał towar.
Natomiast ten aspekt fizycznego przemieszczenia towaru poza terytorium kraju przy jednoczesnym dostarczeniu go do wskazanego nabywcy w innym kraju wspólnotowym jest najistotniejszy. Wnioskodawca w przedstawionym we wniosku oświadczeniem spedytora, że towary zostały dostarczone do miejsca przesyłki, nie jest w stanie wykazać faktu, że towary te zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju do ich nabywcy, gdyż nie następuje pokwitowanie odbioru towaru przez nabywcę.
Zatem otrzymane od spedytora oświadczenie, nie jest dokumentem jednoznacznie potwierdzającym, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego.
Jednocześnie z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że Spółka, oprócz oświadczenia spedytora, kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, będzie posiadała wyłącznie potwierdzenie zapłaty za towar.
Wobec powyższego, należy stwierdzić, że w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie będzie posiadał dokumentów świadczących o tym, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
Tym samym, posiadane przez Spółkę dokumenty, tj. wskazane w zdarzeniu przyszłym oświadczenie spedytora, kopia faktury, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenie zapłaty za towar - nie stanowią łącznie wystarczającej dokumentacji dla zastosowania stawki podatku 0% z tytułu realizowanych przez Spółkę wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. (...)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
Przeczytaj także:
![Sprzedajesz na Amazonie: uważaj na problemy z rozliczeniem VAT]( "Sprzedajesz na Amazonie: uważaj na problemy z rozliczeniem VAT [© Thomas Vogt - Fotolia.com]")
Sprzedajesz na Amazonie: uważaj na problemy z rozliczeniem VAT
Sprzedajesz na Amazonie: uważaj na problemy z rozliczeniem VAT
oprac. : Ministerstwo Finansów
Więcej na ten temat:
WDT, transakcje wewnątrzwspólnotowe, wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru, stawki VAT, zerowa stawka VAT
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)
![Reklama telewizyjna: wydatki rosną, a oglądalność spada? [© auremar - Fotolia.com]](https://s3.egospodarka.pl/grafika2/reklama/Reklama-telewizyjna-wydatki-rosna-a-ogladalnosc-spada-254123-50x33crop.jpg "Reklama telewizyjna: wydatki rosną, a oglądalność spada? [© auremar - Fotolia.com]")
Reklama telewizyjna: wydatki rosną, a oglądalność spada?
