Amortyzacja środka trwałego podczas trwania jego modernizacji

Przeczytaj także: Amortyzacja gdy ulepszony środek trwały

Remont a modernizacja

Przedsiębiorcy często uważają, że pojęcia „remont” oraz „modernizacja” są tożsame. Nic bardziej mylnego. Każde z tych pojęć powinno być stosowane w różnych okolicznościach.

Modernizacja środka trwałego przed oddaniem do użytkowania

Amortyzacji mogą podlegać m.in. budynki stanowiące własność lub współwłasność przedsiębiorcy, które są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania, o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok. W związku z tym, jeżeli dany budynek nie spełnia wymogów kompletności czy zdatności do użytku, nie może być uznany za środek trwały, a tym samym nie można dokonywać amortyzacji takiego budynku. Nie może zostać wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Przykład 1
Spółka Z zakupiła lokal użytkowy przeznaczony na punkt sprzedaży towarów. Budynek jest kompletny oraz zdatny do użytku dla celów mieszkaniowych jednak nie spełnia wymogów wykorzystywania go w działalności handlowej (nie posiada odpowiedniej infrastruktury).

W tej sytuacji spółka Z nie może uznać lokalu za kompletny oraz zdatny do użytku dla celów działalności gospodarczej, a tym samym odprowadzać odpisów amortyzacyjnych do kosztów podatkowych. Będzie to możliwe dopiero po przeprowadzeniu odpowiednich prac przystosowawczych umożliwiających prowadzenie punktu sprzedaży detalicznej. Tym samym spółka Z po przeprowadzonej modernizacji będzie mogła wprowadzić środek trwały do ewidencji oraz amortyzować go w czasie. Wówczas na wartość początkową składać się będzie cena zakupu wraz z kosztami poniesionym w związku z modernizacją.

Można zatem dojść do wniosku, że kompletność i zdatność do użytku należy rozpatrywać również w kontekście przeznaczenia środka trwałego. Na podstawie opisanej sytuacji budynek może spełniać warunki kompletności i zdatności do użytku w celach mieszkalnych lecz nie spełnia warunków do wykorzystywania go w działalności.

Modernizacja środka trwałego po oddaniu do użytkowania

W sytuacji, gdy środek trwały jest kompletny i zdatny do użytku do celów działalności gospodarczej nie ma przeszkód, aby ująć go w ewidencji, a tym samym dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Nie będzie miał znaczenia fakt, że w przyszłości przedsiębiorca planuje jego modernizację. Jeżeli środek trwały był zdatny do użytku w momencie przyjęcia do użytkowania nie ma przeszkód, aby dalej go amortyzować w okresie modernizacji.

A co jeśli zmodernizowany środek trwały został już zamortyzowany?

Jeżeli składnik majątku poddany modernizacji został wcześniej całkowicie zamortyzowany należy rozpocząć nową amortyzację od wartości początkowej powiększonej o wartość ulepszenia. Dodatkowo należy pamiętać, aby zastosować tę samą metodę, która była stosowana do amortyzacji środka trwałego od miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano ulepszenia. Wówczas łączna suma odpisów nie może przekroczyć wartości początkowej środka trwałego.

Przykład
Przedsiębiorca X posiada całkowicie zamortyzowany środek trwały o wartości początkowej 10 000 zł. Składnik majątku był amortyzowany według stawki 20%. W 2015 roku poniósł jednak wydatki na jego ulepszenie w kwocie 4000 zł.
W tej sytuacji wydatki na ulepszenie zwiększą wartość początkową środka trwałego i będą podlegały amortyzacji.

• wartość początkowa (powiększona o kwotę ulepszenia) wyniesie: 10 000+4000= 14 000 zł,
• stawka amortyzacji: 20%,
• miesięczny odpis amortyzacyjny (14 000*20%/12 mies): 233,33 zł

Należy pamiętać, że łączna suma odpisów nie może przekroczyć wartości początkowej środka trwałego, tj. 14 000 zł. W związku z tym, że do kosztów zaliczono wcześniej kwotę odpisów w wysokości 10 000 zł, obecnie można zaliczyć jedynie kwotę ulepszenia w wysokości 4000 zł. Wysokość odpisów amortyzacyjnych będzie wyglądać następująco:

• odpisy I-XVII będą w kwocie 233,33 zł
• odpis nr XVIII: 33,39 zł.