Garnitur szefa w koszty uzyskania przychodu firmy?

Przeczytaj także: W kosztach uzyskania przychodu tylko odzież robocza i z logiem firmy

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18.07.2013 r. nr ILPB1/415-457/13-3/IM wskazał natomiast, że wydatek osoby fizycznej na zakup odpowiedniej odzieży osobistej nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, gdyż jego poniesienie uwarunkowane jest głównie innymi względami, aniżeli uzyskiwanie przychodu z tej działalności. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na fakt, iż koszty powinny być poniesione „w celu uzyskania przychodu”, a nie np.: „w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą”.

W związku z tym tylko ubiór, który w wyniku jego odpowiedniego dostosowania utraci w sposób trwały charakter odzieży osobistej, może zostać zaliczony do kosztów działalności gospodarczej. Niemniej „zwykły” garnitur jak najbardziej charakter odzieży osobistej ma, w związku z czym poniesiony wydatek na ten cel nie jest kosztem uzyskania przychodu.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 07.08.2014 r. nr IPPB1/415-763/14-2/AM wskazał, że mimo iż nie podlega wątpliwości, że w określonym zawodzie dbałość o wygląd zewnętrzny jest bardzo istotna, nie można tu mówić o sytuacji znacząco odbiegającej od ogólnie przyjętych norm społecznych. Wydatki związane z odpowiednim strojem mają charakter wydatków osobistych związanych z poprawą wizerunku i w konsekwencji nie można ich uznać za ściśle związane z działalnością gospodarczą.

Podejście fiskusa akceptują także sądy administracyjne, czego przykładem jest chociażby wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 grudnia 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1551/13 (orzeczenie prawomocne).

Sąd odniósł się do wydatków ponoszonych na zakup stroju służbowego w postaci: garniturów, marynarek, spodni, koszul, spinek, krawatów, obuwia, płaszczy (kurtek zimowych), rękawiczek, czapek, kapeluszy, które służą wykonywaniu obowiązków prawnika, codziennej pracy, występowania przed sądem i uczestniczenia w spotkaniach biznesowych, nie mające charakteru zbyt wytwornego czy okazałego.

WSA wskazał, że wydatki te nie mają ani bezpośredniego, ani pośredniego związku z osiągnięciem przychodów, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów; gdyż uzyskiwanie przychodów przez prawników nie jest uzależnione od rodzaju noszonej odzieży. Nadto schludny wygląd niezbędny jest do funkcjonowania społecznego i wykonywania wszystkich zawodów. Wydatek osoby fizycznej na zakup odpowiedniej odzieży osobistej nie może być zatem uznany za koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, gdyż jego poniesienie uwarunkowane jest socjalnie i kulturowo oraz konieczne jest niezależnie od faktu prowadzenia działalności gospodarczej w kancelarii prawnej. Koszty podatkowe to natomiast koszty poniesione "w celu uzyskania przychodu", a nie "w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą".

Jak zaliczyć zakup odzieży do kosztów? – pozbawić jej znamion odzieży osobistej

Zarówno organy podatkowe jak i sądy administracyjne nie sprzeciwiają się zaliczaniu do podatkowych kosztów uzyskania przychodu wydatków na zakup chociażby garnituru (a także innych elementów garderoby przedsiębiorcy), gdy ten zostanie pozbawiony charakteru odzieży osobistej, czyli gdy będzie on posiadał elementy charakterystyczne dla prowadzonej firmy. Elementem takim jest natomiast chociażby logo firmy.

Powyższe potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w przytoczonej już wcześniej interpretacji indywidualnej z dnia 18.07.2013 r. nr ILPB1/415-457/13-3/IM wskazując, że garnitur traci trwale charakter odzieży osobistej poprzez wszycie na nim logo firmy.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 19.08.2014 r. nr IPTPB1/415-285/14-2/AP wskazał, że ubiór traci charakter odzieży osobistej w przypadku opatrzenia go w sposób trwały cechami charakterystycznymi logo reprezentowanej przez podatnika firmy.

Logo takie oczywiście winno być widoczne. Co za tym idzie, umieszczenie go na podszewce ubrania i na tej podstawie zaliczenie wydatku na jego zakup do kosztów podatkowych może skończyć się sporem z fiskusem.