Ulga rehabilitacyjna na protezę, ale nie zabieg medyczny

Przeczytaj także: Nie ma ulgi rehabilitacyjnej na wszczepienie endoprotezy

Ulga rehabilitacyjna daje możliwość odliczenia od podatku wydatków, związanych z leczeniem, rehabilitacją oraz zakupem koniecznych urządzeń czy leków. Jednym z największych problemów, jakie stwarza ta ulga, jest – co często przyznają urzędnicy fiskusa – brak definicji określenia „zabieg” i „rehabilitacja” oraz „rehabilitacja lecznicza” w przepisach podatkowych.

NSA pozwala odliczać wydatki na zabiegi

Do Izby Skarbowej w Katowicach zwróciła się podatniczka, która musiała poddać się zabiegowi wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego. Choroba była tak zaawansowana, że kobieta nie mogła się poruszać, więc lekarze zalecili tego typu zabieg. Po jego przeprowadzeniu kobieta odzyskała pełną sprawność stawu biodrowego.

Jako że zabieg został przeprowadzony w prywatnej klinice, pacjentka zwróciła się do Izby Skarbowej z zapytaniem, czy będzie mogła odliczyć wydatki na zakup protezy oraz na zabieg jej wszczepienia od podatku w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Jej zdaniem, powinna móc odliczyć wydatek, gdyż poniesiony on został tytułem zabiegu rehabilitacyjnego. Jak napisała we wniosku o interpretację indywidualną, wydatek ten został udokumentowany fakturą, na której jest jedna cena łączna, obejmująca koszt zakupu protezy i cenę zabiegu wszczepienia.

I choć przypadek podatniczki jest prawie identyczny z przypadkiem z interpretacji, która była przedmiotem wyroku NSA, to w wykładni przepisów podatkowych z 24 czerwca 2015 r. (sygnatura IBPBII/1/4511-232/15/MZ) Izba Skarbowa w Katowicach stwierdziła, że podatniczka nie może odliczyć wydatku na endoprotezę i zabieg jej wszczepienia w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Fiskus szuka definicji

Jak napisali urzędnicy, w przepisach podatkowych nie ma definicji „rehabilitacji”, „zabiegu” i „zabiegu rehabilitacyjnego”, więc odwołali się do encyklopedii i słownika wyrazów obcych.

I z tych źródeł zaczerpnęli informację, że „ (rehabilitacja) jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych, natomiast (rehabilitacja lecznicza) jest to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię”.

Następnie stwierdzili, że choć wydatek na zakup endoprotezy bez wątpienia jest wydatkiem na cele rehabilitacyjne, to jednak podatniczka nie może go odliczyć, jako że dysponuje fakturą z jedną ceną, obejmującym i protezę, i sam zabieg jej wszczepienia. A tymczasem sam zabieg jest „typowym zabiegiem operacyjnym a nie zabiegiem fizykoterapeutycznym, wodoleczniczym, światłoleczniczym, itp. – czyli zabiegiem usprawniającym”. Tymczasem – wywodzą urzędnicy – ustawodawca wyraźnie zapisał w ustawie, że odliczeniu podlega wydatek na cele rehabilitacyjne. Gdyby wolą ustawodawcy było, ”aby każdego rodzaju działania medyczne (w tym operacje) uznać jako podstawę do odliczenia, to zapewne użyłby innego sformułowania” – czytamy w interpretacji.

Konieczna informacja o koszcie protezy

Innymi słowy, urzędnik uznał, że zakup protezy stawu podlega odliczeniu, ale zabieg, który pozwala na skorzystanie z protezy – czyli jej wszczepienie – już nie, a ponieważ wszystko jest na fakturze objęte jedna ceną, odliczyć nie można niczego. I wszystko wbrew orzeczeniu NSA, który w sentencji wyroku mówi, że za zabieg rehabilitacyjny należy uznać taki, który tę rehabilitację umożliwia.

Dla podatników z interpretacji płynie ważny wniosek – że jeśli liczą się z koniecznością przejścia zabiegu wszczepienia protezy, powinni prosić o dwie faktury albo przynajmniej o wyszczególnienie na dokumencie informacji o tym, ile wynosi sam koszt protezy. Ten wydatek będą mogli odliczyć od razu i bez kłopotu.

Marek Siudaj,