Spłata kredytu przez rodziców nie jest darowizną
2015-06-19 13:38
Przeczytaj także: Spłata kredytu mieszkaniowego przez syna bez podatku od darowizny
Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. W wyniku zawarcia umowy darowizny może dochodzić do określonych zmian w położeniu prawno-majątkowym darczyńcy i obdarowanego. Przedmiotem darowizny mogą bowiem strony uczynić wszelkie postacie zwolnienia obdarowanego od określonych zobowiązań. Może to nastąpić w drodze zrzeczenia się przez darczyńcę wierzytelności, jaka służyła mu w stosunku do obdarowanego lub poprzez przejęcie długu obdarowanego względem osoby trzeciej, będącej jego wierzycielem. Darczyńca może wreszcie wypełnić zobowiązanie ciążące na obdarowanym względem osoby trzeciej.
Decydujące znaczenie dla dokonania oceny prawnopodatkowej ma zatem treść umowy wiążącej strony. Jeżeli świadczenie dokonane jest na podstawie innego tytułu niż umowa darowizny – nie podlega podatkowi od spadków i darowizn.
W przedstawionym stanie faktycznym wystąpiły następujące czynności prawne:
• umowa kredytu zawarta z bankiem przez Wnioskodawczynię wspólnie z rodzicami i jej wykonanie w części przez rodziców zobowiązanych solidarnie do spłaty kredytu,
• umowa sprzedaży – nabycia własności lokalu mieszkalnego przez Wnioskodawczynię.
Dokonując oceny skutków prawnopodatkowych dokonanych czynności w podatku od spadków i darowizn należy mieć na względzie przedmiot opodatkowania tym podatkiem, którym jest nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego. W wyniku zawarcia umowy darowizny może dochodzić do określonych zmian w położeniu prawno-majątkowym darczyńcy i obdarowanego. Przedmiotem darowizny mogą bowiem strony uczynić wszelkie postacie zwolnienia obdarowanego od określonych zobowiązań.
Z treści wniosku wynika, że stronami zawartej umowy kredytowej są Wnioskodawca i jego rodzice. Wobec tego przy rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy należy także zwrócić uwagę na postanowienia art. 366 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników). W myśl natomiast § 2 tego przepisu aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani.
Z istoty solidarnej odpowiedzialności dłużników wynika wiec, że aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani. Każdy z dłużników solidarnych odpowiada więc za całość długu, a nie tylko część, jaką można by mu przypisać poprzez np. równy podział kwoty długu pomiędzy zobowiązanych.
W sytuacji więc, gdy strona zobowiązania solidarnego spłaca całość zadłużenia bez woli czynienia tego w celu obdarowania pozostałych stron tego zobowiązania, a jedynie w zamiarze zwolnienia się z długu, poprzez samą zapłatę całości, czy też części zobowiązania solidarnego nie może dojść do obdarowania kogokolwiek. Dłużnik solidarny spłaca bowiem własny dług, a nie cudzy.
Wskazać jednak należy, że stosownie do art. 376 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli jeden z dłużników solidarnych spełnił świadczenie, treść istniejącego między współdłużnikami stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich częściach może on żądać zwrotu od współdłużników. Jeżeli z treści tego stosunku nie wynika nic innego, dłużnik, który świadczenie spełnił, może żądać zwrotu w częściach równych. Treść powyższego przepisu wskazuje więc, że z chwilą spełnienia świadczenia przestaje istnieć jakikolwiek stosunek pomiędzy wierzycielem a współdłużnikami solidarnymi. Natomiast dłużnik, który spełnił świadczenie, przestaje być współdłużnikiem solidarnym i staje się wierzycielem dla pozostałych współdłużników.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji opisanej we wniosku, tj. spłacania zadłużenia przez jednego ze współkredytobiorców (rodziców) na Wnioskodawczyni jako córce i współkredytobiorcy nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. W opisanym stanie faktycznym źródłem spłaty części kwoty rat kredytu przez rodziców Wnioskodawczyni jest umowa kredytu. Taka natomiast umowa stanowi odrębny od umowy darowizny stosunek zobowiązaniowy. Tym bardziej, ze z treści wniosku nie wynika, iżby rodzice spłacali kredyt celem obdarowania córki; córki i rodziców nie łączy z tego tytułu stosunek prawny darowizny. (…)”
Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
Przeczytaj także:
![Spłata kredytu nie jest darowizną i nie podlega podatkowi]( "Spłata kredytu nie jest darowizną i nie podlega podatkowi [© Agnieszka - Fotolia.com]")
Spłata kredytu nie jest darowizną i nie podlega podatkowi
Spłata kredytu nie jest darowizną i nie podlega podatkowi
1 2
oprac. : Ministerstwo Finansów
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)
![Najwięcej nowych mieszkań od 4 lat [© marioszek - Fotolia.com]](https://s3.egospodarka.pl/grafika2/mieszkania-od-deweloperow/Najwiecej-nowych-mieszkan-od-4-lat-263622-50x33crop.jpg "Najwięcej nowych mieszkań od 4 lat [© marioszek - Fotolia.com]")
Najwięcej nowych mieszkań od 4 lat
