Zwolnienie z VAT: najem nieruchomości bez faktury?
2015-05-09 08:48
Kemping © Dmitry Naumov - Fotolia.com
Podatnik korzystający ze zwolnienia z VAT z uwagi na wartość sprzedaży (jak też podatnik rozliczający ten podatek na zasadach ogólnych), nie jest zobowiązany do wystawienia faktury na rzecz najemcy (tzw. osoby prywatnej) dokumentującej świadczenie usług najmu nieruchomości pod przyczepy campingowe i to nawet w przypadku gdy nabywca (najemca) zażądał jej wystawienia - wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 23.04.2015 r. nr IBPP1/4512-51/15/DK.
Przeczytaj także: Najem nieruchomości: w obrocie VAT również opłaty administracyjne
Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?Wnioskodawca wynajmuje prywatnie (poza działalnością gospodarczą) teren pod przyczepy campingowe. Z tego tytułu opłaca ryczałt ewidencjonowany wg stawki 8,5%. Osiągany obrót mieści się w limicie zwolnienia z VAT określonego w art. 113 ustawy, z którego to podatnik korzysta. Obecnie z tytułu świadczonych usług najmu wystawia faktury bez VAT. Zadał pytanie, czy postępuje prawidłowo wystawiając takie dokumenty i czy nadal może je wystawiać? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:
„(…) W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez pojęcie sprzedaży – stosownie art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.
Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.
Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.
Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT (art. 5, art. 7 i art. 8 ustawy o VAT), lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o VAT.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. Podatnikiem podatku VAT jest każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U. 2014 r., poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.
Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez najemcę.
Przeczytaj także:
![Wynajem mieszkania a zwolnienie podmiotowe z VAT]( "Wynajem mieszkania a zwolnienie podmiotowe z VAT [© kwanchaift - Fotolia.com]")
Wynajem mieszkania a zwolnienie podmiotowe z VAT
Wynajem mieszkania a zwolnienie podmiotowe z VAT
oprac. : Ministerstwo Finansów
Przeczytaj także
Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ
Komentarze (0)
760 punktów ładowania aut elektrycznych tylko w listopadzie
