Amortyzacja jednorazowa inwestycji w obcym środku trwałym?

Przeczytaj także: Remont i ulepszenie obcego środka trwałego

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca wynajmuje na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej lokal użytkowy. Dla komfortu swoich pracowników jak i klientów zamierza zamontować w nim klimatyzację typu split, gdzie część urządzenia montowana jest na zewnątrz budynku, a część na ścianie wewnętrznej. Montaż zostanie przeprowadzony w taki sposób, aby w przyszłości był możliwy demontaż klimatyzacji i przeniesienie jej do innego budynku/lokalu w razie zaistnienia takiej potrzeby. Wartość całej inwestycji, czyli zakup urządzenia z montażem i transportem, przekroczy kwotę 3 500 zł netto.

Przewidywany okres używania tego urządzenia będzie dłuższy niż rok. Będzie ono także stanowiło własność wnioskodawcy oraz będzie zdatne i kompletne do użytku w chwili oddania go do używania.

Na potrzeby podatku dochodowego wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Dokumenty księguje zgodnie z metodą uproszczoną. Jest także małym podatnikiem w myśl tej ustawy. Klimatyzator będzie zaklasyfikowany do grupy VI, podgrupy 65, rodzaj 653 Klasyfikacji Środków Trwałych. Wnioskodawca zadał pytanie, czy w takim przypadku może dokonać względem niego amortyzacji jednorazowej? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych” - zwane także środkami trwałymi (art. 22a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyjaśnia pojęcia „inwestycje w obcym środku trwałym” – wyjaśnia natomiast pojęcie „inwestycje”. W myśl art. 5a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o inwestycjach – oznacza to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm. ). Środki trwałe w budowie to - w myśl art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości - zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Biorąc pod uwagę ww. definicję należy uznać, że inwestycja w obcym środku trwałym to ogół działań (nakładów) podatnika, odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego.

W myśl art. 22f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.