Podatek VAT i ulga na złe długi: donos na dłużnika na VAT-ZD

Przeczytaj także: Ulga na złe długi: uwaga na cesję ubezpieczonej wierzytelności

Ulga na złe długi jest uregulowana w art. 89a i 89b ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisami wierzyciel może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Nieściągalność wierzytelności uważa się tutaj za uprawdopodobnioną, jeżeli ta nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Stosownej korekty wierzyciel może dokonać w deklaracji za okres, w którym nastąpi uznanie nieściągalności wierzytelności za uprawdopodobnioną, pod warunkiem, że do dnia złożenia deklaracji za ten okres wierzytelność nie zostanie uregulowana bądź zbyta.

O skorzystaniu z powyższego rozwiązania podatnik winien przy tym powiadomić właściwego dla siebie naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwoty korekty oraz danych dłużnika. W związku z tym wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją, w której dokonuje korekty VAT należnego w ramach ulgi na złe długi, poinformować urząd skarbowy o tym, względem kogo z tego rozwiązania korzysta oraz w jakiej wartości. Zawiadomienie to składa się na formularzu VAT-ZD. Ułatwia ono organom podatkowym zweryfikowanie spełnienia obowiązku skorygowania podatku naliczonego przez dłużnika.

Docelowo (po dokonaniu powyższych korekt) dłużnik może taką wierzytelność oczywiście uregulować (co jest jak najbardziej wskazane). W takim przypadku wierzyciel jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego o otrzymaną wartość w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła zapłata, zaś dłużnik jest uprawniony do ponownego odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. W takim przypadku jednak załącznika VAT-ZD do deklaracji VAT już się nie dołącza.