Ulga prorodzinna na dziecko uzyskujące przychody z najmu

Przeczytaj także: Dochody zagraniczne dziecka bez wpływu na ulgę prorodzinną?

Przepisy regulujące prawo do ulgi prorodzinnej, znalazły się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof) w dwóch miejscach: art. 27f oraz art. 6. Pierwszy ze wskazanych jest tutaj przepisem podstawowym, definiującym odliczenie. Drugi zaś zawiera z jednej strony informacje, w stosunku do których dzieci (innych niż małoletnie) ulga ta przysługuje jak też niektóre tzw. przesłanki negatywne, których spełnienie wyklucza prawo do odliczenia.

W naszym przypadku większe znaczenie ma drugi z przytoczonych przepisów, a więc art. 6, jako że w zakresie dochodów uzyskanych przez dzieci, art. 27f updof odnosi się właśnie do tego przepisu. Otóż art. 27f ust. 6 udpof wskazuje, że przepisy ust. 1-5 (a więc mówiących, kiedy można skorzystać z ulgi na dzieci małoletnie) stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących dzieci pełnoletnie, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Nadto w art. 27f ust. 7 updof ustawodawca wskazała, że do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (a więc zarówno małoletnich jak i pełnoletnich – wskazanych wyżej), stosuje się odpowiednio przepisy art. 6 ust. 8 i 9 tejże ustawy.

Co powyższe oznacza?


Tym samym dla przykładu, jeżeli dziecko (o którym mowa wyżej) uzyskiwałoby np. przychody z wynajmu nieruchomości stanowiącej jej własność czy współwłasność, przy badaniu prawa do ulgi prorodzinnej w pierwszym przypadku wartość uzyskanego z tego tytułu dochodu nie będzie miała znaczenia, zaś w drugim już tak. Jeżeli bowiem dochód tego dziecka przekroczy 3 089 zł (a jest to dochód opodatkowany skalą podatkową) – rodzice automatycznie tracą w stosunku do niego prawo do ulgi prorodzinnej (i to za cały rok, a nie tylko od miesiąca, w którym dochód przekroczył wskazany limit).

Czy w takim przypadku każdorazowo trzeba pogodzić się z prawem do ulgi? Na szczęście nie.

Wyjściem z takiej sytuacji będzie bowiem opodatkowanie tak uzyskiwanych przychodów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Należy bowiem pamiętać, że w sytuacji, gdy od przychodów z najmu pełnoletnie dziecko płaci ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, ich wartości nie uwzględnia się we wskazanym limicie 3 089 zł (w ogóle w przypadku ryczałtu nie ma mowy o dochodzie). W związku z tym jeżeli pełnoletnie dziecko, które spełnia warunki określone wyżej w pkt 2 jest ryczałtowcem z tytułu tzw. prywatnego najmu, rodzice mogą skorzystać z ulgi prorodzinnej nawet w sytuacji, gdy przychód dziecka w ten sposób opodatkowany w skali roku przekroczy 3 089 zł.

Na ryczałcie tylko przychody z najmu

Powyższego rozwiązania nie należy jednak rozszerzać także na działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym. Stanowi ono bowiem wyjątek od zasady.

Otóż mający tutaj zastosowanie art. 6 ust. 8 updof mówi, że podatnicy nie mogą skorzystać z ulgi prorodzinnej w stosunku do dzieci, do których mają zastosowanie przepisy art. 30c (czyli regulujące podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (za wyjątkiem wskazanych wyżej przychodów z najmu opodatkowanych ryczałtem, o czym mówi ust. 9 przytoczonej regulacji) lub ustawy o podatku tonażowym.

Co ważne wskazany art. 6 ust. 8 i 9 updof, jak zostało to już wyżej podkreślone, ma zastosowanie nie tylko do dzieci pełnoletnich do ukończenia 25 lat, uczących się, o których mowa była na początku w pkt 2, ale także do innych pociech, w stosunku do których z ulgi prorodzinnej podatnik zamierza skorzystać (czyli zarówno do dzieci małoletnich, które zostały pominięte w niniejszym opracowaniu, jak i pełnoletnich otrzymujących świadczenia, a o których mowa była wyżej w pkt 1).